دقیقی

دقیقی، ابومنصور محمدبن احمد از شاعران بزرگ ایرانی و زرتشتی در (قرن چهارم هجری قمری). زادگاه او را طوس، بلخ، سمرقند یا بخارا، و تاریخ وفاتش را در حدود سال‌های (۳۶۷ تا ۳۷۰ هجری قمری) ضبط کرده‌اند.

دارای منبع

گنج بازیافته، جلد اول، دبیرسیاقی

• «از آن کردار کو مردم رباید// عقاب تیز نرباید خشین سار»

• «استاد شهید زنده بایستی// وان شاعر تیره‌چشم روشن‌بین// تا شاه مرا مدیح گفتندی// با الفاظ خوش و معانی رنگین»

• «ای روی تو چون باغ و همه باغ بنفشه// خواهم که بنفشه چنم از زلف تو یک مشت// آنکس که ترا کشت ترا کشت و مرا زاد// وآنکس که ترا زاد ترا زاد و مرا کشت»

• «برخیز و برافروز هلا قبله زردشت// بنشین و برافکن شکم قاقم بر پشت// بس کس که ز زردشت بگردیده دگربار// ناچار کند رو بسوی قبله زردشت»

• «دقیقی چار خصلت برگزیده// به گیتی از همه نیکی و وشتی// لب یاقوت‌رنگ و نالهٔ چنگ// می خوش‌رنگ و دین زردهشتی»

• «ز فرّ و زینت من یافت طیلسان و ازار// مدیح تا به بر من رسید عریان بود»

• «شیر، گوزن و غُرم را نشکرد// چونان که تو اعدات را بشکری»

• «صورت خشمش ار ز هیبت خویش// ذره‌ای را به دهر بنماید// خاک دریا شود بسوزد آب// بفسرد نار و برق بخشاید»

درباره دقیقی

• «باش ممدوح بسی شاعر که ممدوحان بسی// زنده نامند از دقیقی و کسایی و شهید»
  • سوزنی سمرقندی

• «فرخنده بود بر متنبّی بساط سیف// چونانکه بر حکیم دقیقی چغانیان»
  • امیرمعزی