سوزنی سمرقندی

سوزنی سمرقندی، شمس‌الدین تاج‌الشعرا محمدبن علی سمرقندی. او با سنایی، انوری، امیرمعزی و ادیب صابر معاصر بوده و با بعضی از آنان مهاجات داشته و آنان را به تیغ زبان خود آزرده است. وی در سال (۵۶۷ یا ۵۶۹ هجری قمری) درگذشت.

بدون منبع

• «از بار هجو من خر خمخانه گشت لنگ// آن همچو شیر گنده‌دهان پیس چون پلنگ»
• «خرمردم‌اند هر سه نه مردم نه خر تمام// وز هردو نام همچو شترمرغ بهره‌ور»
• «رنگیم و با پلنگ اجل کارزار ماست// آخر چه کارزار کند با پلنگ رنگ// کبر پلنگ در سر ما و عجب مدار// کز کبر پایمال شود پیکر پلنگ»
• «شاعری خرسری و در سرت از شعر هوس// همچو اندر سرخر مر هوس کاه و شعیر»
• «در دشت و کوه و بیشه به همشیرگی چرند// شیر و پلنگ و سرحان گور و گوزن و رنگ»
• «یک سر و ده شاخ چون گوزن برآرد// هرچه در این شهر شهره باشد و عیار»