عادل‌ها
نمایشنامه‌ای نوشتهٔ آلبر کامو
(تغییرمسیر از راستان)
عادل‌ها (به فرانسوی: Les Justes) عنوان نمایشنامه‌ای نوشتهٔ آلبر کامو نویسندهٔ معروف فرانسوی‌تبار است. وی این نمایشنامه را در سال ۱۹۴۹ منتشر ساخت.
گفتاوردهاویرایش
- «افشای بی عدالتی کافی نیست. برای از بین بردن آن باید جان نثار کرد.»[۱]
- «یگانه کفارهٔ من این است که خود را در همان حد که هستم بپذیرم.»
- «در نفرت سعادتی نیست.»
- «عشق یعنی همین. یعنی همه چیز را باید ارزانی کرد. همه چیز را باید فدا کرد، بی طمع پاداشی.»
- «با مرگ یک انسان خیلی چیزها می‌میرند.»
- «چیزی پست‌تر از جانی بودن وجود دارد و آن ناگزیر ساختن کسی به جنایت است که برای این کار ساخته نشده‌است.»
- «مردن برای رهایی از تضادهای خود از زیستن با این تضادها بسی آسان‌تر است.»
- «یانک: من به انقلاب پیوسته‌ام، چون زندگی را دوست دارم.»
- «استپان: من زندگی را دوست ندارم، عدالت را دوست دارم. چون عدالت بهتر از زندگی است.»
- «ما محکوم هستیم از خودمان بزرگ‌تر باشیم.»
«قبلاً هم به شما گفته‌ام؛ که دیگر با زندگی سر و کار ندارم. من با مرگ قرار دارم.»
- « «یانگ» دیگر یک جنایتکار نیست. صدایی وحشتناک. صدایی وحشتناک لازم بود تا او را به شادی دوران کودکی اش بازگرداند و خنده اش را یادتان هست؟ گاهی بی‌دلیل می‌خندید. چه قدر جوان بود! حالا هم باید بخندد، باید با صورت نهفته در خاک بخندد.»[۲]
- «گریه نکنید. نه، نه، گریه نکنید. خوب می‌دانید که امروز، روز تزکیه نفس و اثبات آنچه در راهش مبارزه می‌کنیم، فرا رسیده. در این ساعت چیزی ظهور می‌کند که شهادتی است از سوی ما برای بقیه سر به طغیان‌ها برداشته‌ها.»
- «این، عشق است، دار و ندارت را بده، همه چیز را بدون توقع بازگشت، قربانی کن.»
