کشمیر
قلمرو اتحادیه هند
کشمیر، نام منطقه‌ای است که زمانی دارای دولتی سلطنتی در هیمالیا بوده‌است و امروزه بخش‌هایی از آن مورد ادعای کشورهای چین، هند و پاکستان است. کشمیر دارای روابط فرهنگی و تاریخی بسیار نزدیکی با ایرانیان می‌باشد.
اشعار ویرایش
- «نوروز فر خجسته فراز آمد// در موکبش بهار خوش دلبر// آن یک طراز مجلس و کاخ بزم// این یک طراز گلشن و دشت و در// آن بزم را طرازد چون کشمیر// این باغ را بسازد چون کشمر»
- «تا فروغی رخ آن ترک ختایی دیدم// فارغ از خلّخ و آسوده ز کشمیر شدم»
- «یکی گفتا که در اقصای کشمیر// ز شیرینی نباشد هیچ تقصیر// یکی گفتا سزای بزم شاهان// شکر نامی است در شهر سپاهان// به شکر بر ز شیرینیش بیداد // وزو شکر به خوزستان به فریاد»
- «ما را ره کشمیر همی آرزو آید// ما ز آرزوی خویش نتابیم به یک موی// گاهست که یکباره به کشمیر خرامیم// از دست بتان پهنه کنیم از سر بت گوی// شاهیست به کشمیر، اگر ایزد خواهد// امسال نیارامم تا کین نکشم زوی»
- «نرگس جادوت دل از من ربود // گفت که این جادوی کشمیر کرد// جادوی کشمیر نیارد همی // پیش تو یک مسئله تقریر کرد»
- «به سحر نرگس جادوی دلبر کشمیر// به چین سنبل هندوی لعبت نوشاد// به تاب طره لیلی و شورش مجنون// به شور شکر شیرین و تلخی فرهاد»
- «دامن خرگه برافکن ای بت کشمیر// سرو قباپوش و آفتاب جهانگیر// چهرهٔ خوب تو رشک لعبت نوشاد// نرگس مستت بلای جادوی کشمیر// نقش جمالت نگارخانهٔ مانی// خط سیاه تو روزنامهٔ تقدیر»
- «گه ز چین زلف او صد شور در چین می‌فتاد// گه ز چشم جادوش صد فتنه در کشمیر بود// دوش ترکی تیغ‌زن را مست می‌دیدیم به‌خواب// چون بدیدم چشم شوخ دلبرم تعبیر بود»
- «تا بت کشمیر بود جعد موی// تا زن بدمهر بود جنگجوی// تا زبر سرو کند گفتگوی// بلبل خوشگوی به آواز زار»
- «آن کیست که می‌رود به نخجیر// پای دل دوستان به زنجیر// همشیره جادوان بابل// همسایه لعبتان کشمیر// اینست بهشت اگر شنیدی// کز دیدن آن جوان شود پیر// از عشق کمان دست و بازوش// افتاده خبر ندارد از تیر// نقاش که صورتش ببیند// از دست بیفکند تصاویر»
- «بدین کمال ندارند حسن در کشمیر// چنین بلیغ ندانند سحر در بابل// به خال مشکین بر خد احمرش گویی// نهاده‌اند بر آتش به نام من فلفل»
- «بریشم نوازان سغدی سرود// به گردون برآورده آواز رود// سرایندگان ره پهلوی// ز بس نغمه داده نوا را نوی// همان پای‌کوبان کشمیرزاد// معلق زن از رقص چون دیو باد// ز یونانیان ارغنون‌زن بسی// که بردند هوش از دل هرکسی// کمر بسته رومی و چینی به‌هم // برآورده از روم و از چین علم»
- «جهاندار محمود شاه بزرگ// به آبشخور آرد همی میش و گرگ// ز کشمیر تا پیش دریای چین// برو شهریاران کنند آفرین»
- «همانا که شمشیرزن صد هزار// ز دشمن فزون بود در کارزار// کشانی و شگنی و چینی و هند// سپاهی ز چین تا به دریای سند// ز کشمیر تا دامن رود شهد // سراپرده و پیل دیدیم و مهد»
- «گو پیلتن رستم زابلیست// ببین تا مر او را هم‌آورد کیست// چو کاموس و منشور و خاقان چین// گهار و چو گرگوی با آفرین// دگر کندر و شنگل آن شاه هند// سپاهی ز کشمیر تا پیش سند»
- «فرنگیس مهتر ز خوبان اوی// نبینی به گیتی چنان موی و روی// به بالا ز سرو سهی برترست// ز مشک سیه بر سرش افسرست// هنرها و دانش ز اندازه بیش// خرد را پرستار دارد به پیش// از افراسیاب ار بخواهی رواست// چنو بت به کشمیر و کابل کجاست»
- «ابا کوس و پیل و سپاهی گران// همه رزم جویان و کنداوران// ز کشمیر وز کابل و نیمروز// همه سرفرازان گیتی‌فروز»
- «فرامرز را ده کلاه و نگین// کسی کو بخواهد ز لشکر گزین// بزن کوس رویین و شیپور و نای// به‌کشمیر و کابل فزون زین مپای// که ما را سر از جنگ افراسیاب // نیابد همی خورد و آرام و خواب»
- «کزان سو که شد رستم شیرمرد// ز کشمیر و کابل برآورد گرد// وزان سو که شد اشکش تیزهوش// برآمد ز خوارزم یکسر خروش»
- «بپردازم این تا در هندوان// نداریم تاریک ازین پس روان// ز کشمیر وز کابل و قندهار // شما را بود آن همه زین شمار»
- «ستاره‌شناسان و کنداوران// ز کشمیر و کابل گزیده سران// ز آتش‌پرست و ز یزدان‌پرست// برفتند با زیج رومی به دست»
- «ورا بود کشمیر تا مرز چین// برو خواندندی به داد آفرین»
- «همه گرد بر گرد ما دشمنست// جهانی پر از مردم ریمنست// همان شاه کشمیر وفغفور چین// که تنگست از ایشان به ما بر زمین// نکوهیده باشیم ازین هر دو روی// هم از نامداران پرخاشجوی»
- «ز کشمیر تا پیش دریای چین // به هر شهر برماکنند آفرین»
- «ز هر سو بخوانیم برنا و پیر// کجا نامداری بود تیزویر// ز کشمیر وز دنبر و مرغ و مای// وزان تیزویران جوینده رای»
- «که از تاج و ز تخت و مهر و نگین// همان جامهٔ روم و کشمیر و چین»
- «عید بودست آنچه در کشمیر می‌رفتست ازو// کار این دارد که اکنون در خراسان می‌رود»
- «شاهی است به کشمیر که گر ایزد خواهد// امسال نیاسایم تاکین نکشم زوی»
- «تا قله مازل نشود ساحت کشمیر// تا ساحت کشمر نشود قله مازل»
- «وز ناوک مژگان تو در بابل و کشمیر// بسیار صف جادوی مکار شکسته»