حسن بن علی
امام دوم شیعیان (۳–۵۰ ه.ق)
(تغییرمسیر از حسن مجتبی)
حسن بن علی (۶۲۵م - ۶۷۰م) نوهٔ پیامبر، بزرگترین پسرِ علی بن ابی طالب و فاطمه زهرا، دومین امام شیعیان و از شخصیّتهای مهم تاریخ صدر اسلام.
گفتاوردها
ویرایش- «آغاز نمودن به معروف [نیکی و بخشش]، پیش از درخواست شدنِ آن، از بزرگترین شرافت هاست.[۱]
- «آن چنان برای دنیایت تلاش کن که گویا همیشه زنده خواهی ماند، و چنان برای آخرتت تلاش کن که گویا فردا خواهی مُرد.»
- ترجمههای دیگر: در امرِ دنیای خود چنان باش که گویی برای همیشه زنده خواهی بود، و در امورِ آخرت چنان رفتار کن که گویی فردا از دنیا خواهی رفت.»
- به هنگام بیماری که پس از وفات کرد، پندِ او به یکی از یارانش. منبع: فی رحاب أئمة أهل البیت، نوشتهٔ سید محسن امین، جلد ۴، بخش «حسن بن علی ابن ابیطالب» منبع غیر اصلی از «(الحیاة، ج ۴، ص ۶۲)» نوشتهٔ محمدرضا حکیمی
- «از زبانت همین اندازه برایت بس است که راهِ هدایت را از گمراهی آشکار سازد.»
- بحار الانوار، ج ۷۸، ص ۱۱۴
- «آن کس که عقل ندارد، ادب ندارد؛ آن کس که همّت ندارد، مروّت] ندارد؛ و آن کس که دین ندارد، حیا ندارد.»
- بحار الانوار، ج ۷۸، ص ۱۱۱
- [دربارهٔ سکوت و خاموشی از او پرسیده شد:] «آن پوشش نابینایی [نادانی] و زیورِ آبرو است. انجام دهندهٔ آن در آسایش است و همنشینِ آن در آسودگی.»
- بحار الانوار، ج ۷۸، ص ۱۱۱
- «برای سفرِ آخرت، خود را آماده ساز و پیش از آنکه مرگت فرا رسد، توشهٔ خود را تهیه کن. بدان، همان طور که تو دنیا را میجویی، مرگ نیز در پی توست. امروز را دریاب و دربارهٔ روزِ آینده اندیشه مکن. بدان، چنانچه در گردآوری مال بیش از بهرهٔ خود بکوشی، تنها خزینه دارِ دیگران خواهی بود.»
- به هنگام بیماری که پس از وفات کرد، پندِ او به یکی از یارانش. منبع: فی رحاب أئمة أهل البیت، نوشتهٔ سید محسن امین، جلد ۴، بخش «حسن بن علی ابن ابیطالب»
- «بیناترین چشمها، چشمی است که در خیر نفوذ کند؛ و شنواترین گوشها، گوشی است که پذیرای پند باشد و از آنها سود برد و سالم ترین دلها آن است که از شبهه پاک باشد..»
- تحف العقول، ص ۲۳۵
- «ای مردم! بدانید که بهترین زیرکیها، تقواست و بدترین نادانیها گناه کردن است.»
- پس از صلح با معاویه، الحیاة ج ۱، ص 203
- «خویشاوند، کسی است که دوستی، او را به آدمی نزدیک ساخته، گرچه نژاد (و تبار) او دور باشد؛ و بیگانه کسی است که از دیدگاه دوستی دور است، هر چند تبار (و نژاد) او نزدیک باشد.»[۲]
- «در بسیاری از موارد، سکوت یاور خوبی است؛ هرچند سخنور باشی.»
- معانی الأخبار، ۴۰۱ / ۶۲
- « کسی که خواهانِ عبادت است ، باید خود را برای آن پاکیزه سازد.»
- بحار الانوار ، ج ۷۸ ، ص ۱۰۹
- «مروت یعنی: دین را نگهبان بودن، خود را عزیز شمردن [عزّت نفس ]، و با مهربانی برخورد نمودن، و کردارِ خود را کاویدن، و پرداخت حقوق و دوستی نمودن با مردم.»
- تحف العقول، ص ۲۲۷
- « مصیبتها ، کلیدهای پاداشِ الهی اند.»
- بحار الانوار ، ج ۷۸ ، ص ۱۱۳
- «نیکوتر از هر نیکویی، خوی نیکوست.» (انَّ أحسن الحسنِ الخلقُ الحسن)
- الخصال، ص ۲۹
- «هیچ گروهی با هم مشورت نکردنند مگر آنکه به راهِ پیشرفتِ خویش راهنمایی شدند.»
- ترجمههای دیگر:«هر گروهی که با یکدیگر مشورت کنند، مگر آن که به راه پیشرفتِ خویش رهنمون خواهند شد.»
- تحف العقول، منبع غیر اصلی از «فی رحاب أئمة أهل البیت»، نوشتهٔ سید محسن امین، جلد ۴، بخش «حسن بن علی ابن ابیطالب»
درباره
ویرایششعر
ویرایشعاشق آن به که دایم در بلا بی | ایوب آسا به کرمان مبتلا بی | |
حسن آسا بدستش کاسه زهر | حسین آسا بدشت کربلا بی |