گوتفرید لایبنیتس

گوتفرید ویلهلم لایبنیتس (آلمانی: Gottfried Wilhelm Leibniz) (۱۶۴۶–۱۷۱۶) فیلسوف، ریاضیدان و فیزیکدان آلمانی بود که مقام بالایی در تاریخ فلسفه و تاریخ ریاضی داراست.

گفتاوردها

«انسان باید تا آنجا که ممکن است، فعالیت کند؛ زیرا باید تا آنجا که ممکن است، زندگی کند و زندگی اساساً فعالیت است.»^[۱]
«ما در سه‌چهارم کارهای خود، خودکار عمل می‌کنیم.»^[۲]
«روح، آینهٔ جهان فناناپذیر است.»^[۳]
«هیچ چیزی بدون دلیل نیست.»
- «Nihil est sine ration»
«این جهان، بهترینِ همهٔ جهان‌های ممکن است.»

دربارهٔ او

«لایبنیتس در حساب دودویی‌اش تصویر آفرینش را می‌دید. در تصور او عدد یک، خدا بود و صفر نشان‌دهنده تهی یا هیچ و می‌پنداشت که ذات باری تعالی همه موجودات را از هیچ آفریده است؛ درست همان‌طور که یک و صفر همه اعداد را در دستگاه شمارش او بیان می‌کنند.»
- لاپلاس
«لایبنیتس اعتقاد محکمی به منطق داشت؛ نه فقط در عرصه خود منطق، بلکه به عنوان اساس مابعدالطبیعه. وی در منطق ریاضی کار کرد و کارش اگر انتشار می‌یافت، حائز اهمیت بسیار می‌شد و در آن صورت لایبنیتس بانی منطق ریاضی می‌بود و این شعبه از منطق یک قرن و نیم پیشتر ساخته می‌شد اما لایبنیتس از انتشار کارهایش خودداری کرد؛ زیرا مشغول یافتن شواهدی بود که نشان دهد منطق قیاسی ارسطو در چند مورد غلط است. ارادت به ارسطو قبول این نکته را برایش غیرممکن می‌ساخت و در نتیجه لایبنیتس به خطا می‌پنداشت که خطا از خود اوست.»^[۴]
- برتراند راسل