محمدباقر ادیب گلپایگانی
محمدباقر ادیب گلپایگانی همچنین شهرتیافته به ادیب اشراق (۱۸۵۸، گلپایگان - ۱۹۳۸- گلپایگان) ادیب عربی-فارسی، فقیه شیعه، نماینده مجلس ملّی، قاضی و حکیم اشراقی ایرانی بود.[۱]
گفتاوردها
ویرایشدل چو آرام نباشد ز تن آرام مخواه | باده صاف ار نبود روشنی از جام مخواه | |
راحت خاطر از این چرخ معلّق مطلب | ز آنچه در جنبش دائم بود آرام مخواه | |
نقد آسایش از جنبش افلاک مجوی | شهد آرامش از گردش ایّام مخواه | |
حرکات فلکی چون نه به کام فلک است | به خرد تکیه کن و کام ز ناکام مخواه | |
همچو خورشید فلک با گهر خویش بتاب | روشنایی چو قمر از دگران وام مخواه | |
همه از علّت سرسام بود گردش چرخ | داروی رنج خود از علّت سرسام مخواه | |
نامجویی نبود عاری از آلایش ننگ | گر تو را ننگ نباید ز جهان نام مخواه | |
آرزوها پر از دانه و آبیست ادیب | بند بگسل ز رهم و دانه از این دام مخواه[۱] |
نوشتارهای وابسته
ویرایشمنابع
ویرایش- ↑ ۱٫۰ ۱٫۱ برقعی، محمدباقر. سخنوران نامی معاصر ایران. ج. اول. نشر خرم، چاپ ۱۳۷۳. ص۲۱۵. شابک ۹۷۸۹۶۴۹۹۷۲۴۰۴.