محمد ادیب‌زاده اشراقی

محمد ادیب‌زاده اشراقی (۱۸۸۷، گلپایگان - ۱۹۷۰، تهران) مقام‌دار وزارت دارایی، شاعر و پژوهشگر فلسفی ایرانی و فرزند محمدباقر ادیب اشراقی بود. [۱]

گفتاوردها

ویرایش
رباعیات
این شور که اندر دل ما جا دارد      عشق است که جا در دل رسوا دارد
جانا دانی که خواهش دل ز تو چیست      دل از تو همی تو را تمنّا دارد


گر کار جهان به چشم بینا بینی      آن را همه افسوس سرا پا بینی
امروز تو با انس کسان می‌گذرد      فردا چه کنی، که خویش تنها بینی


در خویش نیندیش و روان را بشناس      تألیف شگفت جسم و جان را بشناس
از خام لطیف، لاله در دست چمن      قدری به خود آی و باغبان را بشناس


خواهم ز تو من پاسخی از لا و نعم      کاین گردش دهر بر چه کیف است و چه کم
همچون من اگر تو هم نمی‌دانی هیچ      پس جز غم نادانی، ما راست چه غم؟


گویند که ما را ز بهشت است سرشت      آدم بشناندمان در این خانه ی خشت
سر خیل پیغمبران در‌ آیینه چه دید      کز بی‌خردی بهشت از دست بهشت[۱]

منابع

ویرایش
  1. ۱٫۰ ۱٫۱ برقعی، محمدباقر. سخنوران نامی معاصر ایران. ج. اول. نشر خرم، چاپ ۱۳۷۳. ص۲۴۸. شابک ‎۹۷۸۹۶۴۹۹۷۲۴۰۴.