فیلم‌سازی فرایند ساخت فیلم گفته می‌شود.

درباره

ویرایش
  • «فیلمسازی کار سختی است و هر کار سختی طبیعتاً مشکلات خاص خود را دارد. مشکلات و سختی کار فیلمسازی به واسطه ماهیت صنعت- هنر آن ابعاد مختلفی دارد که برای همه فیلمسازان مشترک است و ربطی به جنسیت ندارد.»
  • حاضر نیستم در مقولهٔ سینما به هیچ احد و ناسی باج بدهم. من فقط به خودم تعهد دارم، به افکار خودم تعهد دارم، به آن باورهای خودم تعهد دارم. به هیچ‌کس و هیچ چیز دیگری متعهد نیستم.
  • وقتی فیلم می‌سازم، می‌گویم من فقط یک تماشاگر دارم و او هم چیزی است که در خلوت من، در جایی که وقتی من ایستاده‌ام و هیچ‌کس نیست و هیچ تظاهری نیست، به من می‌گوید کارم درست است یا غلط، و آن وجدان من است. حاضر نیستم به غیر از وجدان خودم، هیچ‌کس دیگری را قاضی قرار بدهم. من فقط به وجدان خودم متعهد هستم و تا حالا از فیلم‌هایی که ساخته‌ام هرگز، حتی یک لحظه نشده، شرمنده بشوم. شاید آن لحظهٔ اول یک مقدار من را ناراحت کند، کمی من را عصبی کند، یکخرده پرخاشگر بشوم و همان‌طور که در مصاحبه‌ام تند حرف می‌زنم، حرف بزنم. اما بعد راحت هستم. آسوده سر را به بالین می‌گذارم و راحت. و برای اینکه شرمندهٔ خودم نیستم، این من را راحت‌تر می‌کند و انگیزه‌ام را بیشتر می‌کند، برای اینکه فیلم بعدی‌ام را بسازم.
    • جعفر پناهی، ۱ آوریل ۲۰۰۸/ ۱۳ فروردین ۱۳۸۷؛ مصاحبه با «دویچه وله»[۲]
  • من همیشه فکر می‌کردم فیلمسازی یک کار بی‌محاباست و فیلمساز باید شجاعانه با مسائل برخورد کند. او باید خطر کند. فیلمسازی که از نام و ننگ بترسد شکست می‌خورد.
  • فیلمسازی، کاری هنری است. از نظر من هدف اصلی ساختن یک فیلم، ارتباط با بیننده و تلاش برای به حرکت درآوردن ذهن آنان است. فقط گفتن یک قصه بدون هدف، کاری سطحی است.
  • فیلمسازی شغل دشواری است… کسی که سراغ چنین شغل دشوار و سختی می‌رود حتماً انگیزه قوی دارد و حرفی برای گفتن و گرنه سراغ هنرهایی می‌رفت که خودش باشد و یک عنصر بیرونی مثل بوم و قلم و کاغذ یا ساز و… البته همه این‌ها هنرهای ارزشمندی است، اما به سختی سینما نیست… کار در سینما دشوار است و کسی سراغش می‌رود که انگیزه بالایی دارد.
  • اغلب فیلمسازانِ مؤلف با تکیه بر دانش، رنج‌هایی که تجربه کرده‌اند یا ستم‌هایی که به چشم دیده‌اند را تصویر می‌کنند و گرنه تبدل به تکنیسین هنر می‌شوند. خوب دیدن، هنر بزرگی است.
  • وظیفهٔ فیلمساز دادن راه حل نیست. فیلمساز فقط در یک داستان دراماتیک شما را درگیر یک موضوع می‌کند. این وظیفه جامعه‌شناسان و برنامه‌ریزان شهری است که راه حل ارائه بدهند.

منابع

ویرایش
  1. http://www.sharghdaily.ir/News/31072/-آرزوی-«رخشان»
  2. ««من فقط به وجدان خودم متعهد هستم» ● گپی با جعفر پناهی». دویچه وله، ۱ آوریل ۲۰۰۸. 
  3. «سینمای واقعی آن دوران همان فیلمهایی بود که در ارباب جمشید ساخته می‌شد؛ گفتگویی خواندنی با مهدی فخیم زاده». پردهٔ سینما، ۲۵ فوریه ۲۰۲۱. بایگانی‌شده از نسخهٔ اصلی در ۲۲ مه ۲۰۲۲. 
  4. «“Just narrating a tale with no purpose otherwise is superficial”». فیروزان فیلم، ۱۹ ژانویه ۲۰۱۲. بایگانی‌شده از نسخهٔ اصلی در ۱۵ ژوئن ۲۰۲۲. 
  5. «قربانیان خاموش آبرو». ایران، ۲۹ مهر ۱۳۹۶. بایگانی‌شده از نسخهٔ اصلی در ۴ فوریه ۲۰۱۹.