مهدی فخیم‌زاده

مهدی فخیم‌زاده (۱۱ ژوئیه ۱۹۴۲) (۲۰ تیر ۱۳۲۱) کارگردان و فیلمساز ایرانی است. زادهٔ تهران، دانش‌آموختهٔ رشتهٔ زبان فرانسه از دانشکدهٔ ادبیات و دانشکدهٔ هنرهای دراماتیک؛ از سال ۱۹۶۹م/ ۱۳۴۸ش به عنوان بازیگر و دستیار کارگردان به تئاتر، از ۱۹۷۲م/ ۱۳۵۱ش به سینما و از ۱۹۷۷م/ ۱۳۵۶ش به تلویزیون درآمد و به بازیگری و کارگردانی، فیلمنامه‌نویسی و تهیه‌کنندگی فیلم و سریال مشغول شد.

گفتاوردها

• من بچهٔ جنوب شهر هستم. بچه قوام‌الدوله و شاپور و درخونگاه؛ یعنی یه محله‌ای بود وسط قوام الدوله و درخونگاه بود به نام «کوچه کلیسا». نمی‌دانم هنوز هست یا نه.
• اصولاً آدم‌هایی که از طرف سیستم حمایت می‌شوند می‌خواهند فیلم ضد سیستم بسازند! آن موقع اینطور بود، الان هم همینطوری است. تناقض عجیبی است! البته آن زمان عده زیادی از اینطور افراد بودند که ظاهراً چپ می‌زدند ولی در همان حال از مزایای آریستوکراتی استفاده می‌کردند. روشنفکرانی که «روشنفکری» ویترین و کسب وکارشان بود. سوار مرسدس بنز می‌شدند و سنگ طبقه کارگر و زحمت‌کش را به سینه می‌زندند. به هر حال من هرگز از این دورویی دل خوشی نداشتم. من با تهیه‌کننده‌های خیابان ارباب جمشید بهتر کنار می‌آمدم تا با روشنفکران سازمان گسترش سینمایی که رئیس‌اش دکتر مهدی بوشهری شوهر سابق اشرف پهلوی بود، ولی فیلمهای بودار و چپ نما و ظاهراً ضد سیستم، به سبک و سیاق روشنفکری آن زمان می‌ساختند. تحلیل من این است که این نوع فیلم‌ها به اشاره خود سیستم ساخته می‌شد و سیستم از آنها به عنوان دریچه اطمینان استفاده می‌کرد. وگرنه سینمای واقعی آن دوران همان فیلم‌هایی بود که در خیابان ارباب جمشید ساخته می‌شد.
• در سینما قالب و قصه حرف اول را می‌زند و اگر رئالیسم کار درست از آب دربیاید، از درونش محتوایی که قابل تعمیم باشد خود به خود بیرون خواهد آمد.
• در سال ۱۳۵۸ حال و هوای بخصوصی حکمفرما بود. دورانی بود که با اسلحه فیلم‌های ما را از اکران سینماها پایین می‌کشیدند… من هم به عنوان یک آدم که با شرایط اجتماعی قبل ازانقلاب رشد کرده بودم و به یکباره در شرایط اجتماعی بعد از انقلاب قرار گرفته بودم، مسلماً نمی‌توانستم از تأثیرات شرایط جدید منفک باشم و این تأثیرات می‌تواند به شکلهای مثبت و منفی در آثارم خودنمایی کند.
• من همیشه فکر می‌کردم فیلمسازی یک کار بی‌محاباست و فیلمساز باید شجاعانه با مسائل برخورد کند. او باید خطر کند. فیلمسازی که از نام و ننگ بترسد شکست می‌خورد.
  • ۱۱ ژوئیه ۲۰۱۰/ ۲۰ تیر ۱۳۸۹؛ مصاحبه با «پردهٔ سینما»