فلورانس اسکاول شین
نویسنده، هنرمند و تصویرگر کتاب آمریکایی
(تغییرمسیر از فلورنس اسکاول شین)
فلورانس اسکاول شین، بانوی هنرمند و تصویرگر کتاب (طراح جلد) و نویسنده آمریکایی اهل کامدن، نیوجرسی، زادروز: (۲۴ سپتامبر ۱۸۶۹ - ۱۷ اکتبر ۱۹۴۰ میلادی) کسی که در سال‌های میانی زندگی اش تبدیل شد به یک معلم اندیشه نو و نویسنده در رشته متافیزیک. بهترین کتاب او در محافل اندیشه نو کتاب «بازی زندگی و نحوه بازی آن» است که (۱۹۲۵ میلادی) نوشته شده‌است.
دارای منبع
ویرایشکلام تو عصای معجزه‌گر تو است
ویرایش- «براستی که نفرت و انزجار بیش از می‌گساری خانه‌ها را ویران کرده‌است و بیش از جنگ‌ها جان آدمیان را به باد داده‌است.»
- از کتاب چهار اثر:
- «سری که بر پیشانیش خم باشد آسوده بر بالین قرار نمی‌گیرد خشم و نفرت و بدخواهی و حسد و انتقام جوئی شادمانی انسان را می‌رباید.»
- «شادمانی با مهارکردن خوی هیجانی بدست می‌آید جایی که ترس و بیم و وحشت وجود داشته باشد از شادمانی خبری نیست احساس ایمنی و شادمانی، حاصل ایمان به خداست.»
- «هر انسانی با آگاهی کامل به آیین عشق، به این سیاره خاکی پا می‌گذارد. مشکل شما هر چه باشد، امتحان محبت است. اگر بتوانید از راه محبت در این آزمایش پیروز شوید، مسئله شما حل خواهد شد. اگر نه، آنقدر به درازا خواهد کشید تا از راه محبت، مسئله خود را حل کنید. زیرا مشکل شما مجالی برای تشرف به آیین عشق است.»
- «هیچ‌کس چیزی به‌آدمی نمی‌دهد مگر خود او؛ و هیچ‌کس چیزی از آدمی دریغ نمی‌دارد مگر خود او. «بازی زندگی» یک بازی انفرادی است. اگر خودتان عوض شوید، همه اوضاع و شرایط عوض خواهدشد.»
برگزیده‌ای از کتاب چهار اثر
ویرایش- «... آنچه در عبادت می‌طلبید یقین بدانید که آن را یافته‌اید و به‌شما عطا خواهد شد. باید چنان رفتار کنید که گویی پیشاپیش آن را ستانده‌اید!»
- «اگر چشم امیدتان بخدا باشد، هیچ چیز آنقدر عجیب نیست که راست نباشد؛ هیچ چیز آنقدر عجیب نیست که پیش نیاید؛ و هیچ چیز آنقدر عجیب نیست که دیر نپاید.»
- «تو در پناه خدایی و خدا هرگز دیر نمی‌کند.»
- «اگر کسی موفقیت بطلبد و اوضاع را برای شکست آماده کند، دچار همان وضعی خواهد شد که برای آن تدارک دیده‌است.»
- «درست هنگامی‌که انسان کوچکترین نشانه‌ای از آنچه طلبیده‌است نمی‌بیند باید برای آن تدارک ببیند.»
- «معمولاً درست پیش از کامیابی عظیم، دلسردی و شکست ظاهری از راه می‌رسد.»
- «آدمی به‌مسائل خود بیش از اندازه نزدیک می‌شود و از این‌رو تردید می‌کند و می‌ترسد. دوست یا «شفادهنده» به روشنی موفقیت و سلامت یا برکت و ثروت را برای او می‌بیند و هرگز دچار تزلزل نمی‌شود چون بیش از اندازه به‌آن وضعیت نزدیک نیست. «به‌عینیت درآوردن خواسته برای دیگری به‌مراتب آسان‌تر از به عینیت در آوردن خواسته برای خویشتن است. از این‌رو اگر کسی احساس می‌کند دچار تزلزل شده‌است هرگز نباید در طلب کمک تردید روا دارد.»
- «هر آنچه آدمی بر زبان آورد همان را به‌سوی خود جذب خواهد کرد.»
- تنها به سه منظور جرات کنید کلامتان را بکار ببرید: برای طلب شفا و برکت و سعادت.»
- «اصولاً هر مرضی حاصل ذهنی ناآرام است! هر ناهماهنگی ظاهری نشانهٔ ناهماهنگی باطنی یا ذهنی است.»
- «خیرخواهی انسان نیک‌خواه، پیرامونش هاله‌ای عظیم از حمایت می‌آفریند.»
- «روح آدمی ذهن نیمه‌هوشیار اوست و هرآن‌چه را که عمیقاً احساس کند _خواه نیک و خواه بد_ به دست آن غلام نیک امین (ذهن نیمه‌هوشیار) بر صحنه ظاهر می‌شود.»
- «تا خود را توانگر احساس نکنی توانگریت به منصهٔ ظهور نمی‌رسد.»
- «به‌محض این‌که انسان اراده کند تا کاری را به‌انجام برساند که از آن می‌هراسد، دیگر مجبور به‌انجام آن نخواهد بود.»
- «باید «احساس حضور خدا» را به‌عادت بدل کند تا لحظه‌ای از یاد خدا غافل نباشد. «در همهٔ راه‌های خود او را بشناس و او طریق‌هایت را راست خواهد گردانید.» هیچ چیز زیاده از حد ناچیز یا زیاده از حد عظیم نیست! گاه رویدادی بس ناچیز می‌تواند نقطهٔ عطف زندگی انسان باشد. رابرت فولتون با دیدن آب‌جوشی که از یک کتری بخار می‌کرد کشتی بخار را دید.»
- «هرگاه انسان بیش از اندازه از خود مطمئن باشد اغلب با مانعی بازدارنده برخورد می‌کند که معنایش این‌ست که به‌جای توکل به «الوهیت درون» به شخصیت خود اتکا کرده‌است.»
- «آنچه آدمی می‌جوید در جستجوی آدمی‌ست! «تلفن» در پی بل بود.»
- «تنها راهزنی که دار و ندار آدمی را به یغما می‌برد، اندیشه‌های منفی خود اوست. هیچ‌کس جز خود آدمی چیزی به‌خود نمی‌دهد و هیچ‌کس جز خود آدمی چیزی را از خود دریغ نمی‌دارد.»
- «آدمی هرگز نباید مجسم کند یا به‌زور تصویر ذهنی بسازد. هنگامی‌که او می‌طلبد تا طرح الهی به‌ذهن هوشیارش بیاید، بارقه‌های الهام بر دلش خواهد تابید و خود را در حال بدست آوردن توفیقی بزرگ خواهد دید. این است آن تصویری که نباید از آن چشم بردارد.»
- «والاترین خواهش آدمی، آگاهی از طرح الهی زندگی خویشتن است.»
- «انسان عادی ترس را بر ایمان ترجیح می‌دهد… پس ایمان حاصل اراده است.»
- «در ذهن الهی از دست دادن وجود ندارد. پس نمی‌تواند چیزی را که از آن اوست از دست بدهد و هرچیزی که گم بشود، خود یا هم‌سنگ آن را باز خواهد ستاند.»
- «عشریه یا بخشیدن یک دهم درآمد، یک سنت قدیمی است که بی تردید بر دارایی آدم می‌افزاید.»
- «انسان تنها می‌تواند آن باشد که خود را چنان ببیند و تنها می‌تواند به‌جایی برسد که خود را در آنجا ببیند.»
- «همیشه نمی‌توانید اندیشه‌تان را مهار کنید، اما کلام خود را که می‌توانید در کف اختیار بگیرید. وسرانجام کلام بر ذهن نیمه‌هشیار اثر می‌گذارد و پیروز می‌شوید.»
بدون منبع
ویرایش- «به محض آرام شدن دریای افکار، کشتی‌های نجات از راه می‌رسند.»
- «ترس را می‌توان از طریق دعا و تفکر روشن و صحیح خاموش کرد، با مهربانی و صبوری و حضور سبز خدا!»
- «سکوت طلاست.»
- «ترس و ناشکیبایی، نیروی جاذبه را از میان می‌برد. حال آنکه توازن جاذبه می‌آورد.»
- «تا لخظه ای خواسته آدمی تخقق نیافته‌است نباید از آن با کسی سخن بگوید.»
- «یک قانون سری بی‌اعتنایی هست که می‌گوید: "هیچ‌یک از این‌ها تکانم نمی‌دهد.»
- «از هیچ وضعیتی ناراحت نباشید تا وزن و سنگینی خود را از دست بدهد.»
- «قانون سری نهفته در بی‌اعتنایی، ژرف‌ترین قانون است، زیرا مستلزم تحصیل مقام دل‌آگاهی است.»
- «قانون سری بی‌اعتنایی یعنی آزرده نشدن از ظاهر مخالف امور و دست نکشیدن از اندیشه سازنده، زیرا سرانجام پیروز خواهد شد».
پیوند به بیرون
ویرایش
 این یک نوشتار ناتمام است. با گسترش آن به ویکی‌گفتاورد کمک کنید. |