شب یلدا
جشنی ایرانی به مناسبت طولانی‌ترین شب سال در آخرین شب پاییز (۳۰ آذر)
شب یلدا ، بلندترین شب سال در نیم‌کرهٔ شمالی زمین است. این شب به زمان بین غروب آفتاب از ۳۰ آذر (آخرین روز پاییز) تا طلوع آفتاب در اول ماه دی (نخستین روز زمستان) اطلاق می‌شود. ایرانیان و بسیاری از دیگر اقوام شب یلدا را جشن می‌گیرند. این شب در نیم‌کره شمالی با انقلاب زمستانی مصادف است و به همین دلیل از آن زمان به بعد طول روز بیش‌تر و طول شب کوتاه‌تر می‌شود.
گفتاوردها
ویرایش- «یلدا تنها یک شب نیست، بلکه چون نوروز نمادی است از فرهنگ بلند ملّتی خداپرست که طبیعت را دوست دارد و به آن ارج می‌گذارد و هیچ‌گاه از فکر انسان و انسانیت غافل نیست... یلدا درازترین شب در سردترین فصل سال است. در این شب دردها نیز سنگین تر و تاب سوزتر است، همچنان که می‌توان بر گرما و شادی آن نیز افزود.»
- «نامگذاری شب‌چله پیش از هرچیز نشان می‌دهد که در یک زمان دور، گاه‌شماری در ایران‌زمین بر اساس اعداد «چهل» و «بیست» بوده است. در این گاه‌شمار، نخستین چله قابل شمارش، همین چله بزرگ بوده که در آغاز دی‌ماه آن را جشن می‌گرفتیم تا یادآور مبارزه فرهنگ با تیرگی و ستم باشد. در دوران بسیار دور، ایرانیان پی به گردش زمین بردند و گاه‌شماری را آغاز کردند.
- «یلدا هنگامی تشخص می‌پذیرد که در سایه «شب» می‌نشیند. آری شب یلدا، از دیرباز در تقویم پارسیان جایی گرامی داشته است؛ شاید از این جهت که درازترین شبِ سال است و بیش‌ترین فرصت را برای آسایش و آرامش و امکان سرگرمی و خوش‌خیالی فراهم می‌کند.