سعدالدین حموی
(تغییرمسیر از سعدالدین جوینی)
سعدالدین، محمد بن مؤید جُوَینی حَمَوی (۱۱۹۰، بحرآباد جوین – ۱۲۵۱، بحرآباد جوین) صوفی، فقیه، مؤلف و شاعر عربی-فارسیسرای ایرانی در نیمهٔ یکم سدهٔ هفتم هجری بود.[۱]
گفتاوردها
ویرایش* * *
دل وقت سماع ره به دلدار برد | جان را به سراپردهٔ اسرار برد | |
این نغمه چو مرکبی است مر روح ترا | بردارد و خوش به عالم یار برد[۱] |
* * *
گر با غم عشق سازگار آید دل | بر مرکب آرزو سوار آید دل | |
گر دل نبود کجا وطن سازد عشق | ور عشق نباشد به چه کار آید دل[۱] |
* * *
در دل ز فراق خستگیها دارم | در کار ز چرخ بستگیها دارم | |
با این همه غم تو نیز پیمان وفا | مشکن که جز این شکستگیها دارم[۱] |
منابع
ویرایش- ↑ ۱٫۰ ۱٫۱ ۱٫۲ ۱٫۳ هدایت، رضاقلیخان. «۲۴۷. سعدالدین حموی». در مجمع الفصحاء. ج. یکم. بخش دوم. به کوشش مظاهر مصفا. تهران: انتشارات امیرکبیر، سال ۲۰۰۲م. ص ۹۰۲.