داریوش ارجمند
بازیگر ایرانی
داریوش ارجمند (۱۷ ژوئیه ۱۹۴۴) (۵ مرداد ۱۳۲۳) بازیگر ایرانی است. در تهران از پدری اهل بیرجند زاده شد. در مشهد تحصیل کرد و در رشتهٔ تاریخ و جامعهشناسی از دانشگاه فردوسی در سال ۱۹۷۲م/ ۱۳۵۱ش دانشآموخته شد سپس کارشناسی ارشد خود را در تئاتر از گرفت. در سال ۱۹۷۰م/۱۳۴۹ش به استخدام وزارت و فرهنگ و هنر درآمد و در منصبهای گوناگونی مانند دبیر انجمن آثار باستانی و کارشناس هنری مشغول بود؛ همچنین به آموزش سینماگری پرداخت. از سال ۱۹۵۶م/ ۱۳۳۵ش پیشهٔ هنری خود را با بازیگری در تئاتر آغاز کرد و در نمایشهای گوناگونی نقش آفرید و از ۱۹۷۳م/۱۳۵۲ش به سینما درآمد و تا ۱۹۸۶م/ ۱۳۶۵ش، بازیگر گاه به گاه بود و پس از آن در فیلمهای بسیاری درخشید، همچنین در مجموعههای تلویزیونی حضور داشتهاست.[۱]
گفتاوردها
ویرایش- من فکر میکنم هر چیزی که در این جهان هست به من مربوط است؛ از زنگ و در زورخانه گرفته تا یک پلان زیبا در فیلم «زیر درخت گیلاس» آقای کیارستمی، از یک بازی فوتبال باشگاهی در آلمان که جهان را گرفته تا بازی تنیس آقاسی به من مربوط میشود. اینها برای دنیای من هستند و به اندازهٔ شعور و نیازم در این حیطهها وارد میشوم. من دوست دارم همه چیز را در این جهان بشناسم، وقتی که میتوانم راجع به چیزی صحبت کنم، چرا باید سکوت کنم، من روی خودم کار میکنم، من به فوتبال، ورزش زورخانهای، شعر، موسیقی، تئاتر و حتی سیاست فکر میکنم و وقتی فکر و مطالعه میکنم، صاحب یک اندیشه و دیدگاه میشوم و با دیگران در میان میگذارم… خیلیها نمیتوانند فلسفه و روابط موجود در بین پدیدههای جهان را خوب تشخیص دهند یا میگویند به ما ارتباطی ندارد، اما به من مربوط است.
- فوتبال یک بازی عارفانه است. این وحدت در کثرت در فوتبال چه زیبا نمود پیدا میکند، تیمی میتواند برنده شود که یازده نفر آن یک نفر شوند، «صد دل به هم چو شود آشنا یکی است» و این آرزویی است که ما هم در زندگیمان داریم.
- دانستن لذتبخشترین چیزی است که خدا به ما داده. وقتی که ما از جهل دور میشویم لذت میبریم.
- فکر میکنم اگر هنرمند میخواهد سازندگی بهوجود آورد باید اولین منتقد خودش باشد.
- … آدم حرفهای هستم و تا زمانی که کار به ابتذال نرود، کار میکنم.
- من به بلههایی که گفتهام هرگز افتخار نمیکنم به نههایی که گفتهام، افتخار میکنم. نههای بزرگی در زندگیم گفتم که اگر آنها را نگفته بودم، شاید زندگی بهتر از این داشتم.
- انسان جایزالخطاست و اگر اشتباه نکند میشود معصوم، من هم اشتباه داشتم.
- ۵ ژانویه ۲۰۱۳/ ۱۶ دی ۱۳۹۱، مصاحبه با «جام جم»[۲]
- من سردار سلیمانی را عاشقانه دوست داشتم زیرا نگاهش فراتر از نگاه انسان معمولی بود… چه خوب شد که ایشان به دنیا آمد، چه خوب که سپاهی شد، چه خوب که ولایتی بود و چه خوب که در نهایت شهید شد.
- ۹ فوریه ۲۰۲۰/ ۲۰ بهمن ۱۳۹۸، در رونمایی از کتاب «مکتب سلیمانی» در دفتر خبرگزاری فارس[۳]
- به نظر من «بازگشت به خویشتن» - چیزی که دکتر شریعتی به آن توجه کرد - بسیار مهم است و ما به آن خیلی نیازمندیم و باید همچنان مطرحش کنیم. ما از ریشه جدا شدهایم و در آن شکی نیست. این خیلی مهم است… او اولین کسی بود که به ما گفت بازگشت به خویشتن یعنی چه، پالایش منابع تاریخی یعنی چه و زر و زور و تزویر یعنی چه.
- «زر و زور و تزویر». و همچنان هم ادامه دارد… اسرائیل، عربستان و آمریکا نماد همین سه تا ستون هستند: زر و زور و تزویر. خادمین حرمین شریفین که خدا لعنتشان کند تزویر ریایی اسلام هستند؛ زور که آمریکای جهانخوار است و اسرائیل (یهود) هم که مشخص است.
- من در همه زندگیام تحت تأثیر دو «علی» بودهام: علی خامنهای و علی شریعتی. همچنان هم همینطور است… ما ساختهٔ اندیشههای این افراد هستیم. در دانشگاه دکتر شریعتی و در انقلاب امام و آقای خامنهای.
- ۶ اکتبر ۲۰۱۹/ ۱۴ مهر ۱۳۹۸، مصاحبه با وبگاه «مرکز اسناد انقلاب اسلامی»[۴]
- وقتی فاصلهتان با مرگ کم میشود روحیات، عواطف و احساساتتان نیز شکلی دیگر به خود میگیرد و عوض میشود.
- ۲۳ مه ۲۰۲۰/ ۳ خرداد ۱۳۹۹، در برنامهٔ تلویزیونی «رادیو فتح»[۵]
نوشتارهای وابسته
ویرایشمنابع
ویرایش- ↑ امید، جمال. فرهنگ سینمای ایران. تهران: نگاه، ۱۳۷۷ش-۱۹۹۸م. ۲۷. شابک ۹۶۴۶۱۷۴۸۹۲.
- ↑ بهمن هدایتی. «به «نه» هایی که گفتهام افتخار میکنم». جام جام آنلاین، ۱۶ دی ۱۳۹۱. بایگانیشده از نسخهٔ اصلی در ۲۷ مارس ۲۰۲۲.
- ↑ «داریوش ارجمند: خود را سرباز سردار سلیمانی میدانم/ آرزوی دیدارش را در قیامت دارم». خبرگزاری فارس، ۲۰ بهمن ۱۳۹۸. بایگانیشده از نسخهٔ اصلی در ۲۷ مارس ۲۰۲۲.
- ↑ بهمن هدایتی. «من تحت تأثیر دو "علی" هستم: علی خامنهای و علی شریعتی/ شریعتی میگفت: بروید پای منبر آیتالله خامنهای بنشینید/ ماجرای بازداشت داریوش ارجمند توسط ساواک در دهه 40». مرکز اسناد انقلاب اسلامی، ۱۴ مهر ۱۳۹۸. بایگانیشده از نسخهٔ اصلی در ۲۷ مارس ۲۰۲۲.
- ↑ «خاطره «داریوش ارجمند» از اولین باری که به جبهه رفت». خبرگزاری فارس، ۳ خرداد ۱۳۹۹. بایگانیشده از نسخهٔ اصلی در ۲۷ مارس ۲۰۲۲.