جنس ضعیف
اثری از اوریانا فالاچی، نویسنده و روزنامهنگار ایتالیایی
جنس ضعیف با عنوان فرعی «گزارشی از وضعیت زنان جهان» (عنوان به انگلیسی: The Useless Sex: Voyage around the Woman) اثری از اوریانا فالاچی، نویسنده و روزنامهنگار ایتالیایی است.
گفتاوردها از اثر
ویرایش- «زنای سرتاسرِ دنیا سر و ته یه کرباسن! تو هر آب و هوایی بزرگ شده باشن، از هر نژاد و پشته و معتقد به هر دینی، باهم هیچ فرقی ندارن! چون نمی شه طبیعتِ آدمی زاد رو عوض کرد … واقعاً حق با اون نیست؟ وقتی به اوضاعِ زنای دور تا دورِ دنیا فکر کنیم، میبینیم اکثرشون دارن تو باتلاقِ اشتباه و بیخبری دست و پا می زنن. چه مثل حیوونای باغ وحش جدا از مرداشون زندگی کنن، چه عینِ کلاغا تمام بدن را در چادرهای سیاه پنهان سازند، چه مثلِ جنگجوهای افسانهای از خودشون شجاعت نشون بدن و هزار تا مدال و نشونه به سینه هاشون باشه … هیچ کدوم اونجوری که باید به خوش بختی و زندگیِ خوبی که حقِ اوناس نرسیدن. من نمیتونستم بینِ غمِ دیدنِ عروسِ بدبختِ کراچی و غمِ تماشای پاهای کوچیکِ زنای چین فرقی بزارم و بگم یکی از اون یکی ناراحتکننده تر بود. نمی تونستم بفهمم زندگیِ زنای قایق نشینِ هنگ کنگ وحشتناکتره یا این زنِ آمریکایی که داشت سعی میکرد یه مردِ خواب آلودِ ایتالیایی رو تو دام بندازه!»
- «به نظرم اغلب زنای دنیا دارن راه غلطی رو میرن که فقط به عذاب و بدبختی ختم میشه!»
- «کلمههای پیشرفت و استقلال این روزا به دهن همهٔ زنای دنیا افتاده. هرجای دنیا که رفتم به همین دوتا کلمه برخوردم که مثل سقز تو دهن همه نشخوار میشد، بدون اینکه فکر کنن ممکنه باعث دلدرد بشه!»
- «تو جامعه هاوایی زنا همیشه با مردا برابر بودن و هستن! حتی تو سلطنت، زن و مرد یعنی شاه و ملکه یه اندازه قدرت داشتن!»
- «دخترا دورم جمع شدن و ازم امضا خواستن. گفتم تا وقتی با ساری، تنیس بازی میکنین، ازامضا خبری نیست! برای تنیس باید شلوار کوتاه پوشید! حرفشون این بودکه پدرمادراشون نمیزارن ساریاشون رودربیارن! بهشون گفتم از دستورشان سرپیچی کنید! مگه انقلاب، بدون اجراکردن دستوراتفاق میفته؟»
- «خورشید در ممالک اسلامی روشنی عجیبی داره. نورش سفیده و پاک به نظرمیاد. امازنانی که زیر حجاب چادر هستند هیچوقت این نور رو نمیبینن و حس نمیکنن. چشمای اونا به تاریکی و سیاهی عادت کرده. به تاریکی توی شکم مادر، بعدش تاریکی خونه پدری، بعداز اون تاریکی خونه شوهرو.. آخراز همه، تاریکی قبر!»
- «این زنا (مادرسالارا) حتی از حق رای خودشون تو انتخابات استفاده نمیکنن و عقیده دارن رای دادن به مردا یه کاراحمقانه اس و فقط باعث میشه که یه عده ظالم به قدرت برسن.»
- «راج کوماری: زندونای هند هیچوقت راحت نبوده. اونجا حتی خوندن، نوشتن و کارکردن ممنوع بود! بااین وجودازبودن تو زندون احساس رضایت میکردم. وقتی آدم نه میتونه بخونه، نه بنویسه یاکاردیگهای بکنه، مجبوره فکر کنه و وقتی فکرکرد بالاخره راهحل هر مشکلی رو پیدا میکنه.»
- «راج کوماری: فهمیدم که تموم زنای دنیاشبیه همن وآرزوهای واحدی دارن مثل خانواده، خونه، پول برای گذرون زندگی و.. وآزادی! فهمیدم که زنای هند واسه پیدا کردن این چیزا چه شرایط سختی روتحمل کردن. نمیدانم این موضوع آنها را خوشبخت تر یا بدبخت تر کرده، اما از یه چیز مطمعنم! اونادیگه مثل قبل، پروانههای بی آزاری به حساب نمیان. بلکه تبدیل به پروانههای آهنین شدهان!»
- «قدرت اونا (مادرسالارا) بیشتر به مال و منالشون تکیه داره. زمینایی که دارن مال خودشونه و اون زمینارو فقط واسه دختراشون به ارث میزارن و بچههای پسرروداخل آدم به حساب نمیارن. فقط بایه مرد ازدواج میکنن وبهش وفادار میمونن. اسم خانوادگی مردروروی خودشون نمیزارن و اسم خانوادگی مادرخانواده بعداسم بچه هامیاد. بعدازازدواج باشوهراشون زندگی نمیکنن. مرد خانواده مثل دوران قبل ازازدواج توخونه مادرش زندگی میکنه و پدر هیچ اختیاری روبچهها نداره و اونا تنهااز مادرشون حرفشنوی دارن. مادرسالارای زیادی تو دنیا باقی نموندن اماهنوزم مثل کولیا وجود دارن و تو خیلی از جاهای دنیا مثل ژاپن، استرالیا، دماغه طلایی، ساحل عاج وبعضی جاهای هندوستان زندگی میکنن.»[۱]
جستارهای وابسته
ویرایشمنابع
ویرایش- ↑ اوریانا فالاچی، جنس ضعیف، ترجمهٔ یغما گلرویی، انتشارات نگاه، ۱۳۹۳.
این یک نوشتار ناتمام است. با گسترش آن به ویکیگفتاورد کمک کنید. |