تئوری توطئه

نظراتی که رویداد یا موضوعی را نتیجهٔ نقشهٔ مخفیانهٔ گروهی دسیسه‌گر می‌دانند

تئوری توطئه (به انگلیسی: Conspiracy theory) اصطلاحی است که در ابتدا، وصفی برای هر ادعای دسیسه‌گری بود. با این وجود، امروزه، تئوری توطئه فقط در این معنا به کار می‌رود: تئوری‌ای که رویدادی کنونی یا تاریخی را نتیجهٔ نقشهٔ مخفیانهٔ گروهی دسیسه‌گر (عموماً قدرتمند) می‌داند.

نظریه‌های توطئه به یکی از رازهای بزرگ شرایط انسانی پاسخ می‌دهند: چرا همه‌چیز در دنیا این‌قدر بد است؟ این نظریه‌ها راه حلی در برابر مسألهٔ شرارت می‌گذارند. در دنیای خیالی نظریه‌پرداز توطئه، بدی تصادفی وجود ندارد. جاناتان گاتشال

گفتاوردها ویرایش

  • «نظریه‌های توطئه، محصول حاشیه‌نشینانی کودن و دیوانه نیست. فکر توطئه‌گرانه به ابلهان، جاهلان یا دیوانگان محدود نمی‌شود. این‌گونه افکار بازتابی از نیاز مبرم ذهن قصه‌گو به تجریه‌ای معنادار است.»
  • «نظریه‌های توطئه به یکی از رازهای بزرگ شرایط انسانی پاسخ می‌دهند: چرا همه‌چیز در دنیا این‌قدر بد است؟ این نظریه‌ها راه حلی در برابر مسألهٔ شرارت می‌گذارند. در دنیای خیالی نظریه‌پرداز توطئه، بدی تصادفی وجود ندارد.»
  • «برای ذهن توطئه‌اندیش، کثافت هرگز همین‌طوری اتفاق نمی‌افتد. تاریخ صرفاً توالی رویدادهای لعنتی نیست و تنها خام‌اندیشان و گوسفندسانان به تصادفی بودن رویدادها باور دارند. به همین دلیل، نظریه‌های توطئه ـ صرف نظر از شمار شیاطینی که به یاری می‌طلبند ـ همواره با سادگی خود تسلی‌بخش‌اند. اتفاق‌های بد به دلیل چرخش‌های بی‌حساب و کتاب متغیرهای اجتماعی اتفاق نمی‌افتد. علت وقوع آن‌ها این است که آدم‌های بدی وجود دارند که می‌خواهند خوشبختی ما را نابود کنند و شما می‌توانید مبارزه کنید و این آدم‌های بد را شکست دهید.»

منابع ویرایش

ویکی‌پدیا مقاله‌ای دربارهٔ
  1. ۱٫۰ ۱٫۱ ۱٫۲ جاناتان گاتشال، حیوان قصه‌گو، ترجمهٔ عباس مخبر، انتشارات مرکز، ۱۳۹۵.