رخشان بنی‌اعتماد

رخشان بنی‌اعتماد (۳ آوریل ۱۹۵۴) (۱۴ فروردین ۱۳۳۳) کارگردان، فیلم‌نامه‌نویس و تهیه‌کنندهٔ ایرانی است. زادهٔ تهران، دانش‌آموختهٔ رشتهٔ کارگردانی سینما از دانشکدهٔ هنرهای دراماتیک؛ از سال ۱۹۸۰م/ ۱۳۵۹ش به تلویزیون و از ۱۹۸۲م/ ۱۳۶۱ش به سینما درآمد و به منشی‌گری صحنه، دستیاری کارگردانی، برنامه‌ریزی، فیلم‌نامه‌نویسی و کارگردانی می‌پردازد. در سال ۱۹۸۰م/ ۱۳۵۹ش با جهانگیر کوثری ازدواج کرد، باران کوثری دختر آن دو است.

گفتاوردها

۲۰۰۹

• قطعاً پرداختن به مسائل سیاسی هزینه و ترسی خاص دارد، اما باید مراقب باشیم که ترس از این موضوع ما را به انفعال نکشاند، چرا که این انفعال نوعی خطر محسوب می‌شود.
  • ۱۸ دسامبر ۲۰۰۹/ ۲۷ آذر ۱۳۸۸؛ «در میزگرد پیرامون فضای سینمای مستند اجتماعی دههٔ ۶۰، خانهٔ سینما»

۲۰۱۳

• برای من سینما به خودی خود اهمیتی ندارد. من خود را تنها یک هنرمند نمی‌دانم. در زندگی بدون تعهد و احساس مسئولیت هرگز فیلمی نساخته‌ام. در سینما همیشه هدفی را دنبال کرده‌ام. وجه مستندی که در فیلم‌های من دیده می‌شود، نتیجه منطقی برداشت من از کار سینمایی است. من تا با موضوعی احاطه کامل نداشته باشم، هرگز به ساختن فیلم دست نمی‌زنم.
• آزادی به ما هدیه نمی‌شود، بلکه باید با مبارزه آن را به دست آوریم.
  • برگرفته از «بنی اعتماد، یک پاسیوناریای ایرانی» (۲۰۱۳)، نوشتهٔ آلن برونه

۲۰۱۴

• مسلماً زندگی لذت‌های خودش را دارد، اما برای هر کسی به نوعی. طبیعی است که وقتی زاویهٔ نگاه و حساسیت آدم فراتر از مسایل شخصی خودش و دایرهٔ کوچک ارتباطات نزدیکش باشد، همهٔ وقایع و موقعیت‌های بیرونی می‌تواند تأثیرگذار در حال و احوالش باشد.
• زندگی آمیزهٔ غم‌ها و شادی‌ها، لذت‌ها و دردهاست، ولی بی‌دردی، بدترین دردهاست. لذت زندگی را در بی‌خبری و عافیت‌طلبی پیداکردن، زندگی باطل است.
• چرا این‌طور تصور می‌شود که اگر دغدغهٔ اجتماعی داشته باشیم زندگی بی‌رنگ می‌شود؟ یا اگر طراوت جوانی از ظاهر آدم محو شود، نگاه به زندگی هم کم‌سو می‌شود؟ زندگی در ورود به ۶۰سالگی برایم به همان اندازه با شکوه و انگیزه است که در ۲۰سالگی بوده. عمر ما در کل جهان هستی به طول پلک‌زدنی است که چند سال بیشتر و کمتر آن مهم نیست. مهم کیفیت چگونه‌زیستن است.
  • ۸ آوریل ۲۰۱۴/ ۱۹ فروردین ۱۳۹۳، مصاحبه با روزنامهٔ «شرق»

نوشتارهای وابسته

• باران کوثری