- همایون (شهاب حسینی): شما منو نمی شناسین، بنابراین چه اهمیتی براتون داره که من چه مشکلی دارم؟!
- مرد فیلسوف (شاهرخ فروتنیان): من عادت دارم… به درددل مردم گوش می‌کنم. شغل ثانویمه! :: همایون: شغل اصلی تون چیه؟
- مرد: شما چی فکر می کنین؟!
- همایون: یا مفتش دولتی هستین، یا یه فرشته کالباس خور!
- مرد: هیچکدوم! صبحا مدرس فلسفه هستم، در دارالفنون، عصرها دلال اشیای کمیاب، در بازار تهرون، شبا هم که تو کافه‌ها پلاسمو به درددل آدما گوش می‌کنم!
- همایون: چه شغلای بی تناسبی!
- مرد: تو یه جامعه بی تناسب، شغلای آدمم بی تناسب میشه.
این یک نوشتار ناتمام است. با گسترش آن به ویکی‌گفتاورد کمک کنید.