کامبیز درمبخش
طراح و کاریکاتوریست ایرانی (۱۳۲۱–۱۴۰۰)
کامبیز درمبخش (۸ خرداد ۱۳۲۱ – ۱۵ آبان ۱۴۰۰) طراح، کاریکاتوریست و گرافیست ایرانی بود.
گفتاوردها
ویرایش- «کوچک بودن کارها در این نمایشگاه یک مزیت است. این روزها در گالریها نمایش آثار بزرگ مد شدهاست که بیشتر خریدارانش کلکسیونردارها هستند در حالیکه خیلی از مردم عادی در خانههایشان جای نصب آثار بزرگ را ندارند برای همین کوچک بودن این کارها مزیت است.»[۱]
- «به نظرم ابعاد چندان مهم نیست بلکه مهم اثری است که خلق شده. شما اگر به تاریخ هنرهای ما نگاه کنید اکثر آثار قدیمی در ابعاد A4 است. مثل مینیاتورهای ما که بسیار هم ارزشمند هستند. پس کار کوچک میتواند ارزشمند باشد. البته وقتی قیمت اثری ۲۰۰ یا ۳۰۰ هزارتومان است نباید کسی انتظار داشته باشد به او جواهر عرضه کرده باشند.»[۲]
- «هنر موهبتی الهی است که فقط به تعداد کمی از افراد این کره خاکی اعطاء شدهاست. هنر و هنرمند خوب کمیاب است. از چند قرن هنرمندان خوبی نظیر داوینچی، ونگوک و … در مقابل جمعیت چند میلیاردی جهان، به زحمت به هزار نفر میرسیدند».[۳]
- «در کشور خودمان نیز هنرمندان مهم حداکثر ۱۵۰ نفر میشوند. هنرمندانی که نه تنها سرمایه ملی کشور هستند، بلکه سفیران فرهنگی ملت بهشمار میروند. از قدیم گفتهاند «هنر برتر از گوهر آمد پدید»؛ این سخن کاملاً درست است.»[۴]
- «هنر تنها چیزی است که از تمدنها باقی میماند. از صحنههای شکار انسانهای اولیه، تا تخت جمشید، اهرام ثلاثه مصر، مساجد زیبای اصفهان، میدان نقش جهان و … شاهد نمونههای بارزی از هنر بودهایم.»[۵]
- «هنرمندان هرگز نمیمیرند بلکه در ذهن مردم ثبت و جاودانه میشوند. مانی، رضا عباسی و کمالالملک تنها چند نمونه از این هنرمندان هستند. پس بهتر است هنر و هنرمندان را پاس بداریم. هنرمندان کسانی هستند که روح ما را تلطیف میکنند و بر زخمهای ناخواسته ما مرهم میگذارند.»[۶]
- «واقعیتی که وجود دارد این است که در کشور ۷۵ میلیونی ما، هنرمندان واقعی که افتخار جامعه هستند خیلی زیاد نیست. باید دولت هوای کسانی را که در خارج از کشور برای ما افتخارآفرینی میکنند داشته باشد و کارهای آنها را خریداری کند و شرایط حضور هنرمندان در عرصههای جهانی را فراهم بیاورد.»[۷]
- «یکی از مهمترین کارهایی که باید انجام شود، ایجاد مرکزی برای جمعآوری و نگهداری آثار تکرارنشدنی هنرمندان بزرگ است. اگر این اتفاق بیفتد آثار هنری ما در مجموعههای خارج از کشور و دور از دسترس قرار نمیگیرند. بهترین کارهای خود من در کشورهای استرالیا و کانادا هستند. این مرکز میتواند علاوه بر مفید بودن برای مخاطبان ایرانی، محل نمایش هنر این سرزمین به بازدیدکنندههای خارجی باشد.»[۸]
دربارهٔ او
ویرایش- «نگاه درمبخش نگاهی است عام و این نگاه معطوف است به مجموعه مسائل انسانی، مسائل انسان، آرزوهایش، عشقهایش، اندوهش و تنهایی و دورافتادگیاش.»
- آیدین آغداشلو نقاش در مراسمی که سال ۱۳۸۵، نشریه بخارا در خانه هنرمندان در بزرگداشت او برگزار کرد
- «خط برای درمبخش مهم است و استقلال رفتار خود را آن چنان بر محمل خط استحکام میبخشد که بیامضای هنرمند در مییابی که کامبیز این نقش را زده و نه دیگری: خطهای نرم، خطهای آرام، خطهای درشت، خطهای پرشتاب، خطهای پریشان، خطهای روشن، خطهای تاریک، خطهای روان و خطهای خطخطی.»
- ابراهیم حقیقی، طراح، در مراسمی که سال ۱۳۸۵، نشریه بخارا در خانه هنرمندان در بزرگداشت او برگزار کرد
- منبع:[۹]
منابع
ویرایش- ↑ http://www.khabaronline.ir/detail/343023/culture/visual
- ↑ http://www.khabaronline.ir/detail/343023/culture/visual
- ↑ http://tadbirkhabar.com/news/culture/15503
- ↑ http://tadbirkhabar.com/news/culture/15503
- ↑ http://tadbirkhabar.com/news/culture/15503
- ↑ http://tadbirkhabar.com/news/culture/15503
- ↑ http://isna.ir/fa/news/92122415267/کامبیز-درم-بخش-امیدوارم-خواسته-هایمان-سال
- ↑ http://isna.ir/fa/news/92122415267/کامبیز-درم-بخش-امیدوارم-خواسته-هایمان-سال
- ↑ «کامبیز درمبخش؛ یک اعتراض مصور». رادیو فردا. بازبینیشده در ۱۴۰۰-۰۸-۱۶.