پوران فرخزاد
زبانشناس، مترجم، نویسنده، ژورنالیست، و شاعر ایرانی
پوران فَرُّخزاد (۳۰ ژانویه ۱۹۳۲، نوشهر - ۲۹ دسامبر ۲۰۱۶، تهران) مترجم، داستاننویس، نمایشنامهنویس، روزنامهنگار و شاعر ایرانی؛ خواهر فروغ فرخزاد بود.[۱]
گفتاوردها
ویرایشدلی دارم چو آب چشمهساران | به سبز سبزِ آغوشِ بهاران | |
خدای ابرم و بانوی بادم | هوای گریهام در روزِ باران | |
خیالی آبگون، نقشی مشوّش | پریزادی به قصرِ وهم زاران | |
به جستاری روانه کوی در کوی | به سوی قلعههای سنگ باران | |
گهی غرقای آبم، گاه آذر | بدین سان است رسمِ بیقراران | |
چو نور ماه تابانم به هر سوی | پلنگی در ستیغِ کوهساران | |
چو چنگ خامش و شوق نوازش | سکوت سهمگین انتظاران | |
سکوتم همچو فریادی غمآهنگ | به زندان سیاه شب گذاران | |
گُل ابریشم در چنگهٔ باد | بر ترسا ترس خشمِ نابکاران | |
تبار از عشق و جان از عشق و با عش | ببالیدم به راهِ جانسپاران | |
نه آرامی نه صبری نه قراری | چو مجانیم به رودِ روزگاران | |
گهی در کوچههای عشق حیران | گهی در هفت بندِ مهر یاران | |
چو نامیدم به نور مهر چرخان | خیالِ آتشین شادخواران | |
چراغی شلعهور از آتش شوق | به تاب و تب چو خورشید بهاران | |
تراوید این غزل از نغمهٔ شور | به آوای خوشِ امّیدواران[۱] |
منابع
ویرایش- ↑ ۱٫۰ ۱٫۱ برقعی، محمدباقر. سخنوران نامی معاصر ایران. ج. هشتم. نشر خرم، چاپ ۱۳۷۳. ص1۵۹. شابک ۹۷۸۹۶۴۹۹۷۲۴۰۴.