مصطفی چمران: تفاوت میان نسخه‌ها

* « اينها را به نيت آن ننوشته‌ام که کسي بخواند، و برمن رحمت آورد ،‌بلکه نوشته‌ام که قلب آتشينم را تسکين دهم ،وآتشفشان درونم را آرام کنم. من خدای عشق و پرستشم، من نماينده حق و مظهر فداكاری و گذشت و تواضع و فعاليت و مبارزه ام، آتشفشان درون من كافيست كه هر دنيایی را بسوزاند، آتش عشق من به حدی است كه قادر است هر دل سنگی را آب كند، فداكاری من به اندازه ای است كه كمتر كسی در زندگی به آن درجه رسيده است. اوه خدايا ، تو مي خواهي که ايمان مرا بسنجي ؟ وفاداري مرا نسبت به خود ببيني ؟ پايداري مرا در برابر شدايد و مصائب تماشا کني ؟ تو مي خواهي عشق مرا به خود ببيني من مثل شمع مي سوزم ، تار و پود وجودم با عشق تو سرشته است اين قلب من است بشکاف و ببين ببين که سرتاپا مي سوزم ـ و از سوختن لذت ميبرم،تو مي خواهي که ايمان مرا به خود بسنجي اي خداي بزرگ من فقط به خاطر اين لحظه زنده ام من همه حيات خود را گذرانده ام تا براي چنين لحظه اي آماده شوم.»▼