میر جلال‌الدین کزازی: تفاوت میان نسخه‌ها
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
جزبدون خلاصۀ ویرایش |
←گفتاوردها: ابرابزار |
||
خط ۱:
'''[[w:جلال‌الدین کزازی| میر جلال‌الدّین کَزّازی]]''' (۱۳۲۷ / ۱۹۴۹م) استاد برجسته ادبیات فارسی و ایران شناس.
[[پرونده:Jalāl ad-Dīn Kazzāzi 4.jpg|220px|بندانگشتی|چپ|]]
* )== گفتاوردها ==
* «همسرم آنچنان با ادب پارسی آشناست که می‌توانم گفت رایزن ادبی من است. هر زمان در گزینش جمله‌ای درمی‌مانم یا نامی برای کتابی برمی‌خواهم گزید، با او رای می‌زنم.»<ref>http://www.farsnews.com/newstext.php?nn=13920902001576</ref>
* «من کرمانشاهی هستم. همه کسانی که من را می‌شناسند این را می‌دانند. در دی ماه سال ۱۳۲۷ در کرمانشاه در خانواده‌ای که بنیادگذار فرهنگ و آموزش نو در این شهر شمرده می‌شود، به جهان آمدم.»<ref>http://www.farsnews.com/newstext.php?nn=13920902001576</ref>
* «آرمان در هنر و از آن میان در ادب، هنری که در ادب رخ می‌دهد، آن است که هنرمند یا سخنور، از پاره‌های پراکنده، بی سامان، آشفته با یکدیگر، پیکره‌ای به سامان، هماهنگ، در هم تنیده بسازد.»<ref>http://www.farsnews.com/newstext.php?nn=13920902001576</ref>
* «اما از دید من هنرمند راستین و سرشتین از آن میان سخنور، کسی است که هنر بر او چیره می‌شود. خواست من از این سخن آن است که هنرمند راستین بندی (گرفتار) و بازیچه هنر خویش است. نیازی نهفته و رازآلود، نیرومند و شکیب او را می‌سوزاند. خواب از او می‌رباید و او را به آفریدن وا می‌دارد.»<ref>http://www.ibna.ir/fa/doc/note/224766/چیرگی-هنر-هنرمند-راستین-یادداشتی-میرجلال-الدین-کزازی</ref>
* «خاستگاه هنر ناخودآگاهی است اما تراویده‌های ناخودآگاهی، توفان‌های درون هنرمند هنگامی پدیده‌ای هنری خواهد شد که به خودآگاهی برسند، از پالوانه (صافی و فیلتر) خودآگاهی بگریزد. تنها در این هنگامه است که آن انگیختگی‌های ناخودآگاهانه به پدیده‌های فرهنگی که آن را هنر می‌نامیم خواهد رسید. گونه‌ای زبان خواهد شد که دیگران نیز آن را در می‌توانند یافت؛ به یاری آن می‌توانند به آزمونی راه ببرند که هنرمندان در نهان و نهاد خود داشته‌اند یا به سخنی دیگر به یاری آفریده هنری، آنچه در ژرفای جان هنرمند گذشته است بشناسد.»<ref>http://www.ibna.ir/fa/doc/note/224766/چیرگی-هنر-هنرمند-راستین-یادداشتی-میرجلال-الدین-کزازی</ref>
== منابع ==
| |||