عبدالحسین آذرنگ: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
اصلاح ارقام، ابرابزار، اصلاح نشانی وب
خط ۱:
'''[[w:عبدالحسین آذرنگ|عبدالحسین آذرنگ]]''' (۱۳۲۵-[[w:۱۹۴۶ (میلادی)|۱۹۴۶]]، نویسنده و پژوهشگر[[کرمانشاه]])، درویراستار، زمینهٔدانشنامه‌نویس، نشرمترجم و مسائلمؤلف کتابایرانی.
 
== گفتاوردها ==
* «بنده با احکام کلی جدّاً مخالفم. نمی‌شود چیزی هم کلّی باشد، هم درست. فلسفه با هیچ چیز در تعارض نیست، مگر با ساده و سطحی نگریسطحی‌نگری. ژورنالیسم هم الزاماً نه ساده نگرساده‌نگر است، نه سطحی نگرسطحی‌نگر. اگر ژورنالیسم در دوره‌هایی و در جاهایی به ابتذال دچار می‌شود، دلایلش را نه در سرشت روزنامه‌نگاری که در جاهای دیگری باید جست، به ویژهبه‌ویژه در عرصه‌های فرهنگ، سیاست و جامعه.»<ref name="دویچه وله فارسی">{{یادکرد وب |نشانی=http://www.cgiedw.org.ircom/fa-ir/newsدانشنامهنویسی-در-ایران-پس-از-مصاحب-مصاحبه-با-عبدالحسین-آذرنگ/127934a-4783628|عنوان=دانشنامه‌نویسی در ایران پس از مصاحب • مصاحبه با عبدالحسین آذرنگ|تاریخ=۱۲٫۱۰٫۲۰۰۹|تاریخ بازدید=۳۰-۰۱-۲۰۱۷ |اثر=دویچه وله فارسی}}</ref>
* «تا جایی که من اطلاع دارم مخاطب شناسی در [[ایران]] رشتهٔ ضعیفی است و نشر [[ایران]] براساس مخاطب شناسی و شناخت درست مخاطب کار نمی‌کند. خود من با بسیاری از ناشران صحبت کرده‌ام و از ایشان پرسیده‌ام که آیا شما مخاطبان‌تان را می‌شناسید و چه جوری می‌شناسید؟ تاکنون من به موردی برنخورده‌ام که ناشری براساس شناخت دقیق مخاطب یا براساس مطالعات مخاطب شناختی کتاب را منتشر کرده باشد.»<ref>http://www.dw.de/دانشنامهنویسی-در-ایران-پس-از-مصاحب-مصاحبه-با-عبدالحسین-آذرنگ/a-4783628</ref>
 
* «هیچ دانشنامه‌ای نیست که بدون یارانه و یارانه‌های دولتی انتشارش امکانپذیر باشد. بسیار کار پرخرجی است دانشنامه‌نگاری، بسیار هزینه‌بر است، زمانبر است و تأمین اینها از طرف ناشران خصوصی با سرمایه‌های محدود امکانپذیر نیست.»<ref>http://www.dw.de/دانشنامهنویسی-در-ایران-پس-از-مصاحب-مصاحبه-با-عبدالحسین-آذرنگ/a-4783628</ref>
* «بنده با احکام کلی جدّاً مخالفم. نمی‌شود چیزی هم کلّی باشد، هم درست. فلسفه با هیچ چیز در تعارض نیست، مگر با ساده و سطحی نگری. ژورنالیسم هم الزاماً نه ساده نگر است، نه سطحی نگر. اگر ژورنالیسم در دوره‌هایی و در جاهایی به ابتذال دچار می‌شود، دلایلش را نه در سرشت روزنامه‌نگاری که در جاهای دیگری باید جست، به ویژه در عرصه‌های فرهنگ، سیاست و جامعه.»<ref>http://www.cgie.org.ir/fa/news/127934</ref>
* «بیش از هر چیزی روند کنونی ترجمه و زبان کنونی ترجمه در جامعه ما در تداوم عصر قاجار است؛ بنابراین عجیب نیست که در بحث در باب تاریخ ترجمه به دوره‌ای بیشتر بپردازیم که زیرساخت‌های اصلی ترجمه را برای ما ایجاد کرده است. ما به راحتی زبان، سلیقه، ذایقه، ذوق و بسیاری چیزهای دیگر مترجمان عصر قاجار، مترجمانی نظیر میرزا آقاخان کرمانی، فرهاد میرزا، میرزا حبیب اصفهانی، محمدطاهر میرزا، عبدالحسین میرزا، یوسف خان اعتصام الملک، میرزا ابوالقاسم خان ناصرالملک، محمدعلی فروغی (ذکاءالملک) را اکنون ادامه می‌دهیم، اما با مترجمان عصر صفوی، تیموری، مغول، سامانی، ساسانی و دوره‌های دیگر، این کار امکان‌پذیر نیست. می‌توان از مترجمان آن دوره‌ها در زمینه‌های الهام گرفت، گو اینکه ترجمه‌های عصر سامانیان از الهام بخش‌ترین منابع در زبان فارسی است، اما نمی‌توان روند ترجمه آنها را ادامه داد.»
** ''مصاحبه با روزنامه اعتماد''، ۱۳۹۴<ref name="گفت وگو با عبدالحسین آذرنگ دربارهٔ تاریخ ترجمه در ایران">محسن آزموده، «توسعه، نیازمند به ترجمه است: گفت وگو با عبدالحسین آذرنگ دربارهٔ تاریخ ترجمه در ایران»، روزنامه اعتماد، شماره ۳۳۰۲، ۶ مرداد ۱۳۹۴، صفحهٔ ۷.</ref>