وقتی نیچه گریست (فیلم)
وقتی نیچه گریست فیلمی است به کارگردانی پینچاس پری که در سال ۲۰۰۷ با اقتباس از رمانِ وقتی نیچه گریست نوشتهٔ اروین یالوم ساخته شده‌است. این فیلمِ درام محصول کشور آمریکاست و بازیگرانی همچون آرماند آسانته (در نقشِ فریدریش نیچه)، بن کراس (در نقشِ یوزف برویر) و کاترین وینیک (در نقشِ لو سالومه) در آن هنرنمایی کرده‌اند. این فیلم روایت‌گرِ دیدارِ خیالیِ فریدریش نیچه، فیلسوفِ آلمانی، و یوزف برویر، پزشک اتریشی، و رابطهٔ پر فراز و نشیب این دو است.
گفتگوها
ویرایش- دکتر بروئر: «فکر کردم رابطه جنسی را ناپسند می‌شماری!»
- نیچه: «من مخالف سکس نیستم. چیزی که از آن متنفرم مردی است که آن را گدایی می‌کند و بدین سان خود را تسلیم زنی اغواگر می‌کند؛ و اجازه می‌دهد که شهوتش او را کنترل کند.»
- دکتر بروئر: «ولی شهوت بخشی از زندگی است.»
- نیچه: «هیچ چیز نباید مانع توسعه قهرمان درون انسان شود حتی اگر شهوت سر راه بایستد باید بر آن غلبه نمود.»
- دکتر بروئر: «باهام ازدواج کن ماتیلد»
- ماتیلد: «فک کنم ۱۵ سال پیش اینکارو کردم»
- دکتر بروئر: «من انتخاب می‌کنم که دوباره اینکارو بکنم، امروز و تمام روزهای باقیمونده از عمرم»
- دکتر بروئر: «من هرگز هدف‌هایم را انتخاب نکردم، آنها همیشه آنجا بوده‌اند.»
- دکتر بروئر: «هیچ‌کس نمی‌تواند به آن زن نه بگوید. او می‌تواند اسب را متقاعد کند تخم بگذارد.»
جستارهای وابسته
ویرایشپیوند به بیرون
ویرایش
 این یک نوشتار ناتمام است. با گسترش آن به ویکی‌گفتاورد کمک کنید. |