هوشنگ وحید دستگردی

هوشنگ وحید دستگردی (۲۴ نوامبر ۱۹۲۵ – ۵ سپتامبر ۱۹۸۱) (۳ آذر ۱۳۰۴ – ۱۴ شهریور ۱۳۶۰) مسئول انتظامی ایرانی بود. در اصفهان زاده شد، پسر حسن وحید دستگردی، شاعر برجسته بود. همان‌جا به مناصب ریاست شهربانی، سرپرست ادارهٔ بازرسی و معاونت انتظامی ارتقا یافت. در ۱۴ اسفند ۱۳۵۹/ ۵ مارس ۱۹۸۱ به ریاست شهربانی کل کشور رسید. او در اثر حادثهٔ انفجار دفتر نخست‌وزیری در ۸ شهریور ۱۳۶۰/ ۱۰ اوت ۱۹۸۱، مجروح شد و پس از شش روز درگذشت. در بهشت زهرای تهران به خاک سپرده شد و به عنوان یک «شهید» تجلیل می‌شود.

گفتاوردها

• من در حال ارائه گزارش هفتگی شهربانی بودم که ناگهان انفجار صورت گرفت و وقتی چشم‌هایم را باز کردم در حالی که چشمهایم را کاملاً خون پوشانده بود متوجه شدم که با صندلی پرتاب شده‌ام و پلاستیک‌های سقف در حالی که آتش گرفته بودند از سقف پایین می‌ریزند خودم را به پنجرهٔ بالکن رساندم تعدادی که پایین استاده بودند با دیدنم خوشحال شدند و گفتند بپرید پایین ما شما را می‌گیریم. در حالی که آماده پریدن می‌شدم یادم افتاد که من کنار باهنر نشسته بودم. دور یک میز بیضی سر میز سمت راست من نشسته بودم بعد باهنر و کنار ایشان رجایی و سمت چپ میز نیز معاون ارتش نشسته بود. هراسان برگشتم به سمت اتاق تا بتوانم باهنر و رجایی را نجات دهم چرا که هر دو بزرگوار مظلوم بودند اما هرچقدر گشتم اثری از هیچ‌یک ندیدم و مجدد برگشتم و از پنجره پریدم بیرون و در راه پله‌ها افتادم.
  • سخنانش پس از حادثهٔ انفجار دفتر نخست‌وزیری در ۸ شهریور ۱۳۶۰/ ۱۰ اوت ۱۹۸۱