نیکیتا خروشچف
چهارمین رهبر اتحاد جماهیر شوروی
نیکیتا سرگیویچ خروشچف (به روسی: Ники́та Серге́евич Хрущёв) (۱۵ آوریل ۱۸۹۴–۱۱ سپتامبر ۱۹۷۱) رهبر شوروی بعد از استالین، و دبیر اول کمیته مرکزی حزب کمونیست در اتحاد جماهیر شوروی از ۱۹۵۳ تا و در عین حال از ۱۹۵۸ تا ۱۹۶۴ نخست‌وزیر اتحاد جماهیر شوروی بود.
گفتاوردها
ویرایش- «بعد از مرگ استالین، کمیتهٔ مرکزی شروع به توضیح این موضوع کرد که بالابردن یک فرد، تبدیل او به ابرمردی که صاحب خصیصه‌های ماورای‌طبیعی خداگونه است، با روح مارکسیسم – لنینیسم غریبه است. چنین مردی چنان تصویر می‌شود که همه چیز را می‌داند، همه چیز را می‌بیند، به جای همه فکر می‌کند، هر کاری می‌تواند بکند، و در کردار معصوم است. چنین باوری نسبت به یک مرد، و به خصوص نسبت به استالین، سالها در میان ما ترویج داده شده است»
- بیستمین کنگرهٔ حزب کمونیست اتحاد شوروی، مابین ۱۴ تا ۲۵ فوریهٔ ۱۹۵۶[۱]
- «لنین همواره بر نقش مردم به عنوان خالقان تاریخ تأکید داشت. لنین بدون مماشات با هر نمودی از کیش شخصیت فردی مقابله می‌کرد. لنین هرگز نظراتش را با زور غالب نمی‌کرد. او سعی می‌کرد اقناع کند. او با حوصله نظراتش را برای دیگران توضیح می‌داد.»
- بیستمین کنگرهٔ حزب کمونیست اتحاد شوروی، مابین ۱۴ تا ۲۵ فوریهٔ ۱۹۵۶[۱]
- «استالین که به هیچ وجه تعاون در رهبر و کار را تحمل نمی‌کرد، از راه اقناع عمل نمی‌کرد، بلکه مفاهیم خودش را تحمیل می‌کرد و خواهان فرمانبری مطلق در برابر نظرات خود بود. استالین مبدع مفهوم «دشمن مردم» بود. این اصطلاح خود به خود نیاز به اثبات خطاهای ایدئولوژیک یک فرد را از میان برمی‌داشت. این اصطلاح استفاده از ظالمانه‌ترین سرکوبها را، علیه هر کسی که تنها ظن آن می‌رفت که قصدی خصمانه داشته باشد، علیه کسانی که شهرت بدی داشتند، ممکن می‌کرد. در کل، تنها مدرک جرمی که در واقع استفاده می‌شد «اعتراف» خود متهم بود. «اعترافات» از طریق فشارهای جسمی گرفته می‌شدند. افراد بی‌گناه – که در گذشته از خط حزب دفاع می‌کردند – قربانی شدند. دستگیری‌های انبوه و اخراج هزاران نفر از کشور، اعدام بدون محاکمه و بدون تحقیقات معمول، شرایطی از احساس ناامنی، ترس و حتی ناامیدی را رقم زد.»
- بیستمین کنگرهٔ حزب کمونیست اتحاد شوروی، مابین ۱۴ تا ۲۵ فوریهٔ ۱۹۵۶[۱]
- «لنین به ما آموخت که بکارگیری خشونت انقلابی در مقابل مقاومت طبقات استثمارگر لازم است، و این مربوط به زمانی بود که طبقات استثمارگر وجود داشتند و قدرتمند بودند. به محض اینکه شرایط سیاسی کشور بهبود یافت، وقتی که در ژانویهٔ ۱۹۲۰ ارتش سرخ روستوف را گرفت، لنین دستور داد تا ترور انبوه متوقف شود و مجازات مرگ برچیده شود. استالین از این دستورالعمل‌ها تخطی کرد. در زمان او ترور متوجه باقیمانده‌های طبقات استثمارگرِ شکست‌خورده نبود، بلکه علیه کارگران صادقِ حزب بکار برده شد؛ به آنها اتهامات دروغین، افترا آمیز و مضحک بسته شد. سرکوب گسترده به گسترش شک ناسالم دامن زد و بی‌اعتمادی را میان کمونیست‌ها رقم زد.»
- بیستمین کنگرهٔ حزب کمونیست اتحاد شوروی، مابین ۱۴ تا ۲۵ فوریهٔ ۱۹۵۶[۱]
- «انباشت قدرت در دستان یک نفر، استالین، منجر به عواقب جدی در زمان جنگ میهن‌پرستانهٔ بزرگ شد. وقتی به خیلی از رمان‌ها، فیلم‌ها و تحقیقات تاریخی-علمی خودمان نگاه می‌کنیم، نقش استالین در جنگ میهن‌پرستانه به شکلی غیرقابل باور تصویر شده است: استالین همه چیز را پیش بینی کرده بود. پیروزی حماسی ما جوری جلوه داده شده که گویی، به کلی مدیون نبوغ استراتژیک استالین بوده است. شواهد این ادعا کجاست؟»
- بیستمین کنگرهٔ حزب کمونیست اتحاد شوروی، مابین ۱۴ تا ۲۵ فوریهٔ ۱۹۵۶[۱]
- «کیش شخصیت مسبب تخلف آشکار از دموکراسی حزبی، مدیریت عقیم، انواع انحرفات، لاپوشانی کمبودها، و وارونه جلوه دادن واقعیات بود. ملت ما در آن دوران، چاپلوسان و متخصصان خوش‌بینی کاذب و فریبِ بسیاری را تحویل دنیا داده است.»
- بیستمین کنگرهٔ حزب کمونیست اتحاد شوروی، مابین ۱۴ تا ۲۵ فوریهٔ ۱۹۵۶[۱]
- «دربارهٔ دولت‌های سرمایه‌داری، وجود یا عدم وجود ما به شما بستگی ندارد. اگر ما را دوست ندارید، دعوت‌های ما را نپذیرید و ما را هم دعوت نکنید. چه بخواهید و چه نخواهید، تاریخ به نفع ما است. ما شما را دفن خواهیم کرد.»
- سخنرانی در سازمان ملل، ۱۹۶۰[۲]
- «یک بار گفتم که شما را دفن خواهیم کرد و دچار دردسر شدم. البته که ما شما را با بیل دفن نخواهیم کرد. طبقه کارگر خودتان شما را دفن می‌کنند.»
- در ۲۴ آگوست ۱۹۶۳، در یوگوسلاوی[۲]
منابع
ویرایش
 این یک نوشتار ناتمام است. با گسترش آن به ویکی‌گفتاورد کمک کنید. |