نصرالله بهار شیروانی

شاعر اهل جمهوری آذربایجان

میرزا نصرالله شیروانی با تخلُّص بهار (۱۸۳۵، شماخی - ۱۸۸۳، تبریز) مقام‌دار کنسولی، لغتنامه‌نویس و شاعر فارسی - آذری ایرانی بود.[۱]

گفتاورد

ویرایش
مکوب آهن سرد
آفرین باد بر آن ساغر مستانه زدن      وان کمر بستن و آن زلف سیه شانه زدن
با وجود تو نشاید بَرِ کس حاجت برد      با دَرِ دوست نشاید در بیگانه زدن
راه دل می‌زند آن زلف پریشان آری      جز به زنجیر نشادی ره دیوانه زدن
ای گدای ره دلدار، مکوب آهن سرد      که دلی گرم مگشت از در این خانه زدن
هستی از شمع مجویید که از عادت اوست      آتش نیستی اندر پر پروانه زدن[۱]

منابع

ویرایش
  1. ۱٫۰ ۱٫۱ برقعی، محمدباقر. سخنوران نامی معاصر ایران. ج. اول. نشر خرم، چاپ ۱۳۷۳. ص۵۸۰. شابک ‎۹۷۸۹۶۴۹۹۷۲۴۰۴.