ابراهیم نادری کازرونی

محمّدابراهیم نادری کازرونی (۱۷۶۶، کازرون - ۱۸۴۲، کازرون) پزشک و شاعر ایرانی در سدهٔ هجدهم میلادی بود که در علوم هندسه، اخترشناسی و ریاضی نیز برجستگی داشت.

گفتاوردها

دلبر بسیار و دل نگه دار کم است		وز همدهی جمله جهان رنج و غم است
گر اهل دلی تو دل به دلداری ده		کو همدم هر دم تو و عین دم است

* * *

ای از تو همه پر و توخالی ز همه		بنموده جمال تو مثالی زهمه
تو عین خیال و از خیال این همه را		آری و برآوری خیالی ز همه

* * *

ما بود نماینده نمودیم همه		نابود نمودار ز بودیم همه
مرآت جمال غیب مطلق گشته		آیینهٔ شاهد شهودیم همه

* * *

خرم دلی که از مدد طالع جوان		بگزید گوشه‌ای ز جهان و جهانیان
خواهی اگر فراغ، برون کن تو از دماغ		سودای دهر، کش نبود سود جز زیان
درکوی بی‌نشانی و گمنامی آورد		تا بو که یابی ای دل غافل ز حق نشان
همچون هوس همی چه روی سوی رنگ و بو		همچون مگس همی چه روی گرد این و آن
عنقاصفت ز جملهٔ عالم کناره‌گیر		سیمرغ‌وار از همه کس گم کن آشیان