میر رضی آرتیمانی
صوفی و شاعر ایرانی
میر رضیالدین محمد آرتیمانی (۱۵۷۰، آرتیمان - ۱۶۲۷، تویسرکان) صوفی و شاعر ایرانی بود.[۱]
گفتاوردها
ویرایشدر عشق اگر جان بدهی جان آنست | ای بی سر و سامان، سرو سامان آنست | |
گر در ره او دل تو دردی دارد | آن درد نگهدار که درمان آنست[۱] |
گر بویی از آن زلف معنبر یابی | مشکل که دگر پای خود از سریابی | |
از خجلت دانایی خود آب شوی | گر لذت نادانی ما دریابی[۱] |
از دوری راه تا به کی آه کنی | از رهرو و رهزن طلب راه کنی | |
یارب چه شود که بر سر هستی خود | یک گام نهی و قصهّ کوتاه کنی[۱] |
منابع
ویرایش- ↑ ۱٫۰ ۱٫۱ ۱٫۲ ۱٫۳ هدایت، رضاقلیخان. «رضی آرتیمانی قُدِّسَ سِرُّه». نصرتالله فروهر. در ریاض العارفین. به کوشش سید رضی واحدی و سهراب زارع. تهران: انتشارات امیرکبیر، سال ۲۰۰۹م. ص ۹۳. شابک ۹۷۸-۹۶۴-۰۰-۱۲۳۳-۸.