منوچهر طیاب

منوچهر طَیّاب (۱۹۳۸ – ۲۵ اوت ۲۰۲۰) (۱۳۱۶ – ۴ شهریور ۱۳۹۹) کارگردان مستند ایرانی بود. زادهٔ تهران، دانش‌آموختهٔ رشتهٔ آرشیتکتور سینما و کارگردانی از آکادمی دولتی موسیقی و هنرهای دراماتیک وین، اتریش؛ از سال ۱۹۵۹م/ ۱۳۳۷ش حرفهٔ فیلمسازی خود را شروع کرد و فیلم‌های کوتاه و بلند مستند بسیاری ساخت. جدا از مستندسازی، به عکاسی، نویسندگی و نقد روی آورد. به سن ۸۳ سالگی در وین درگذشت.

گفتاوردها

• فرهنگ هر ملت ستون فقرات آن ملت است.
• در راه فرهنگ اگر به دنبال مادیات باشی بیهوده وقتت را تلف کرده و به بیراهه رفته‌ای، اگر جز این می‌خواهی باید شغل دیگری برای خودت دست و پا کنی که ارزش مادی آن در بازار کار معین و کم و زیاد آن با چانه‌زنی همراه باشد. به هرحال می‌دانیم که کار فرهنگی ارزش معنوی دارد و نه ارزش مادی.
• پژوهشگر و به ویژه مستندساز سروکارش همیشه با مردم و آن هم از همهٔ طبقات اجتماعی است. زندگی و رابطهٔ ما با انسان‌ها، رابطه‌ای دوطرفه است، از هم می‌آموزیم و با آموخته‌هایمان آموزش می‌دهیم. من به خاطر حرفه‌ام در این پنجاه واندی سال گذشته با بی‌شمار انسان‌های فرهیخته با فرهنگ‌ها و زبان‌های گوناگون در سرتاسر ایران آشنایی دارم و در تماس هستم، از آن کشاورزِ خوری در میان کویر نمک گرفته تا آن چوپان بختیاری نقاش و تا آن رانندهٔ خوش‌ذوق و خوش‌صدای کُرد که ما را به اورامانات تخت می‌برد یا آن دوتار-نواز ترکمن که نوای سازش در جرگلان بدرقهٔ راه ما بود. این انسان‌های شریف سرمایه‌های فرهنگی ما هستند.
• تمام زندگی شگفتی‌آفرین است. فراموش کرده‌اید که در این دنیای وانفسا و در اطراف ما چه می‌گذرد؟
• ایران شما از نظر موقعیت جغرافیایی و طبیعی در این نقطه از کرهٔ خاکی بی‌همتا و شگفتی‌آور است. برخیزید و بروید ایرانتان را بگردید و بیشتر و بیشتر ببینید.
• ما ایرانی‌ها امروزه باید کشورمان و اقوام مختلف ساکن در این سرزمین را به خوبی بشناسیم.
  • ۱۷ مارس ۲۰۱۶/ ۲۷ اسفند ۱۳۹۴؛ مصاحبه با روزنامهٔ «شرق»