سمپاد

سازمان ملی پرورش استعدادهای درخشان یا (سمپاد)، یکی از معاونت‌های مرکز ملی پرورش استعدادهای درخشان و دانش‌پژوهان جوان است. پیش از این، سازمان جداگانه سازمان ملی پرورش استعدادهای درخشان نام داشت که به اختصار سمپاد گفته می‌شد.

گفتاوردها

• «در سمپاد، ما دربارهٔ آدم‌ها حرف می‌زنیم. یکی از مسائل علوم انسانی این است که نمی‌توان آدم‌ها را عددبندی کرد. سمپاد معتقد است که از طریق جداسازی آدم‌ها، می‌توانیم نیروهایی تربیت کنیم که به ما کمک کنند. نمونه دولتی هم بر اساس همین راه افتاده. در ژاپن سمپاد نداریم اما با کشوری گسترش یافته مواجهیم. چرا؟ چون در آنجا معتقدند بجای جداسازی باید هم‌آمیزی شکل گیرد. پروژهٔ جایگزین من براساس هم‌آمیزی است. در مدارس استعدادهای درخشان شهریه دریافت می‌شود و به‌صورت سیستماتیک باعث می‌شود سه دهک پایین جامعه اصلاً به مدارس برای ثبت‌نام مراجعه نکنند و همین مانع کسب رتبه برتر در کنکور توسط دهک‌های پایین‌تر می‌شود. سمپاد به نوعی منطق مدارس غیرانتفاعی را داراست. پنجاه درصد قبولی‌های برتر از مدارس غیرانتفاعی هستند و پنجاه درصد دیگر از سمپاد. دهک‌های پایین در این دسته‌بندی نادیده گرفته می‌شوند.»
  • مجید حسینی
• «مدارس تیزهوشان باعث محرومیت مدارس دولتی شده‌است.».
  • احد نویدی
• «تفکیک در شرایط فعلی هم عقلانی است و هم اخلاقی. اگر نسبت به این نوع استعدادها در جامعه که بسیار هم اندک هستند، بی‌تفاوت باشیم، عین بی عدالتی است.»
  • فاطمه مهاجرانی
• «مدراس تیزهوشان در چارچوب عدالت توزیعی قرار نمی‌گیرد و نافی عدالت است و تا جایی که ممکن است باید این ساختار حذف شود و نظام تعلیم و تربیت برای توزیع خیر بین آحاد جامعه برای دسترسی برابر و بهره‌گیری مناسب متمرکز شود.»
  • محمد حسنی عضو هیئت علمی پژوهشگاه مطالعات وزارت آموزش و پرورش