محمد حقوقی

شاعر و معلم ایرانی

محمد حُقوقی (۳ مه ۱۹۳۶، اصفهان - ۲۹ ژوئن ۲۰۰۹، اصفهان) آموزگار، روزنامه‌نگار، شاعر، مؤلف، پژوهشگر و ناقد ادبی ایرانی بود.[۱]

گفتاوردها ویرایش

هوای غزل
شبی اگر شب آرام آشنایی ماست      شب دگر شب بی‌حاصل جدایی ماست
من و تو دیگر از این صبح و شام می‌دانیم      که صبح ظلمت ما شام روشنایی ماست
گذشت آنکه نشان داشت از وفای بهار      گلی بر سر پاییز بی‌وفایی ماست
حدیث خانهٔ باد است و آشیانهٔ ابر      اگر قرار بر سر منزل رهایی ماست
نشان این همه «آیا شود» چرا جوییم      که خود زبان زمان پاسخ چرایی ماست
در این هوا که گرفته‌ست و این قضا که کدر      بهانه را که هوای غزل‌سرایی ماست[۱]

گفتاوردها دربارهٔ او ویرایش

  • «حقوقی از نظر اخلاقی و حرفه‌ای نیز فردی به روز بود. از هر شاعری که مجموعه شعری منتشر می‌شد؛ بدون توجه به اینکه از کدام قشر یا تفکر است، به خرید اثر وی می‌پرداخت و آن را می‌خواند. ادیبی فرهیخته بود و اشعار شاعران جوان را بدون هیچ گونه سوء گیری می‌خواند.»

منابع ویرایش

ویکی‌پدیا مقاله‌ای دربارهٔ
  1. ۱٫۰ ۱٫۱ برقعی، محمدباقر. سخنوران نامی معاصر ایران. ج. دوم. نشر خرم، چاپ ۱۳۷۳. ص۱۱۶۰. شابک ‎۹۷۸۹۶۴۹۹۷۲۴۰۴. 
  2. علیرضا رئیس دانایی، «در اندوه ششمین سال فراق محمد حقوقی منتقدی که وابسته نبود»، روزنامه ایران، شمارهٔ ۵۹۶۶، ۹ تیر ۱۳۹۴، صفحهٔ ۲۴.