فریدا (به انگلیسی: Frida) عنوان فیلمی است به کارگردانی جولی تایمور محصول سال ۲۰۰۲ با بازی سلما هایک، آلفرد مولینا و آنتونیو باندراس. این فیلم دربارهٔ زندگی نقاش مکزیکی سورئالیست فریدا کالو است و از رمانی به نام فریدا:زندگی‌نامه‌ای از فریدا کالو (۱۹۸۳) نوشتهٔ هایدن هررا اقتباس شده‌است.

گفتگوها

ویرایش
  • فریدا کالو: فکر می‌کنی بهترین چیزی که توی یه زندگی زناشویی وجود داره چیه؟
گولرمو کالو: حافظهٔ ضعیف!
فریدا کالو: تو چرا ازدواج کردی؟
گولرمو کالو: یادم نمیاد!
  • تینا: من به ازدواج اعتقادی ندارم، [خنده حضار] نه، واقعا اعتقادی ندارم. اجازه بدید واضح‌تر بگم؛ من فکر می‌کنم ازدواج در بدترین حالت، یک عمل سیاسی خصومت‌آمیز است، روش مردسالاران کوته‌فکر برای نگه داشتن زنان در خانه و درو از اجتماع، لباسی از آداب و رسوم و خرافات مذهبی که تن‌شون می‌کنند و در بهترین حالتش یک شادی فریبنده است.
  • دیه‌گو: حقیقت داره، نمی‌تونم باور کنم! اینا مردم احمقین. اونا برای تجاوزات هیلتر جیغ و داد می‌کنند و بعد در تحسین از استالین سرود می‌خوانند. اونا همون آدما هستند؟
تروتسکی: بله، اما نه دقیقا. البته هر دوشون هیولا هستند. اما حداقل هیتلر یه بینشی داره!
دیه‌گو: بینش؟ او دیوانه است.
تروتسکی: البته که دیوانه است. اما این توانای رو داره، که از نظر ذهنی مردم رو تجهیز کنه، در صورتی‌که استالین، اون خیلی کودنه!

پیوند به بیرون

ویرایش
ویکی‌پدیا مقاله‌ای دربارهٔ