فریدا کالو

نقاش مکزیکی

فریدا کالو (۱۹۰۷–۱۹۵۴)، نقاش مکزیکی.

سلف پرتره با گردنبندی از خار، اثر فریدا کالو، سال۱۹۴۰

دارای منبع

ویرایش
  • «من هرگز رؤیاها یا کابوس‌ها را نقاشی نمی‌کنم. من واقعیتِ خود را نقاشی می‌کنم.»[۱]
  • «آنها فکر کردند من سوررئالیست هستم، ولی این طور نبود. من هیچگاه رؤیا نکشیده‌ام. من رئالیسم خودم را ترسیم کرده‌ام»[۲][۳]
  • «همه چیز موجود است و تنها قانونی که ما را به حرکت وامی‌دارد، زندگی است. هیچ‌کس متمایز از دیگری نیست. هیچ‌کس تنها برای خود مبارزه نمی‌کند همه‌چیز، همه‌چیز است و در عین حال یکی است. ترس و درد و لذت و مرگ چیزی بیش از بخشی از وجود ما نیستند.»[۲]
  • «امیدوارم که عزیمت دلپذیر باشد و امیدوارم که هرگز برنگردم.»
    • (آخرین کلماتی که قبل از مرگ در دفترچهٔ خاطرات‌اش نوشت)[۳]
  • «چه نیازی به پاهایم دارم، وقتی بال برای پرواز کردن دارم؟»[۴]

بدون منبع

ویرایش
  • «من می‌کوشم که غم‌هایم را غرق کنم اما کثافت‌ها یادگرفته‌اند که شنا کنند.»
  • «من مریض نیستم. من شکسته‌ام. اما تا زمانی که بتوانم نقاشی کنم خوشحال هستم.»
  • «من در زندگی‌ام دو تصادف بزرگ را تحمل کرده‌ام… اولی تصادفی که با اتوبوس کردم و تصادف دیگری دیه‌گو است.»

دربارهٔ فریدا کالو

ویرایش
 
فریدا کالو (وسط) به همراه همسرش، دیگو ریورا (سمت راست) در ۱۹۳۲
 
تابلوی دو فریدا، ۱۹۳۹
  • «نه درایین، نه من و نه تو هیچ‌کدام در مرتبه‌ای نیستیم که بتوانیم یک «سر» بکشیم آن گونه که فریدا کالو می‌کشد.»
  • «هنر فریدا کالو روبانی دور بمب است.»
  • «فریدا تنها کسی است در تاریخ هنر که توان شکافتن سینه و قلب و گفتن حقیقت بیولوژیکی و این را که در آنچه احساس می‌کند، دارد.»
  • «او اولین زن در تاریخ هنر است که با صراحت، بی‌رحمی و بدون ملاحظه به موضوعاتی می‌پردازد که تنها زنان با آنها برخورد می‌کنند.»
    • دیه‌گو ریورا[۲]
  • «فریدا به این دلیل موفق است که قادر نشان دادن چیزی است که معمولاً نمی‌توان نشانش داد. او این کار را با قدرت تصویرگری‌اش انجام می‌دهد و این تنها دلیلِ یکتایی اوست.»
    • کتوفون وابرر[۲]
  • «فریدا در اغلب تابلوهایش چنان خود و زندگی‌اش را تصویر می‌کرد که پیش از آن کسی در تاریخ هنر از این فرم خودنگاری استفاده نکرده بود و سابقه نداشت که کسی شخصیت، داستان و موجودیت خود را با چنین سبک پیچیده‌ای تصویر کند و همان‌گونه که خودش را تصویر کرده، زندگی کند؛ و این تنها، کشف فریدا کالو است.
    • کتوفون وابرر[۲]
  • «در حقیقت هر یک از ما سرزمینی در خود داریم که که فریدا با قدرت خود را به آنجا می‌کشاند و آنچه او از درون ما با خود می‌آورد، اثری عمیق در روح ما بر جای می‌گذارد؛ شناختی دردناک همراه با ترس، امید و پیروزی. آنچه فریدا می‌گوید به همه ما مربوط می‌شود. او زندگی‌اش را پیش روی ما می‌گستراند، چون جادو در ما اثر کرده و با زندگی‌مان درمی‌آمیزد.»
    • کتوفون وابرر[۲]

پیوند به بیرون

ویرایش
ویکی‌پدیا مقاله‌ای دربارهٔ

منابع

ویرایش
  1. http://www.nikend.com/quote/view/1101
  2. ۲٫۰ ۲٫۱ ۲٫۲ ۲٫۳ ۲٫۴ ۲٫۵ ۲٫۶ ۲٫۷ ۲٫۸ کتوفون وابرر. نقاشی و زندگی فریدا. ترجمهٔ مهین صدری و کاتا موزر. موسسه فرهنگی پژوهشی چاپ و نشر نظر، ۱۳۸۷، ISBN 9789646994814، ‏۷ تا ۲۰. 
  3. ۳٫۰ ۳٫۱ ۳٫۲ http://en.wikiquote.org/wiki/Frida_Kahlo
  4. http://www.brainyquote.com/quotes/quotes/f/fridakahlo381302.html