غلامعلی رعدی
شاعر، حقوقدان و دانشگاهی ایرانی
غلامعلی آذرخشی با تخلُّص رعدی (اکتبر ۱۹۰۹، تبریز - ۸ اوت ۱۹۹۹، تهران) دکترای ادبیات فارسی، نماینده و رئیس هیأت یونسکو در ایران، مؤلف و شاعر ایرانی بود. [۱]
گفتاوردها
ویرایشیار باز آمد و غم رفت و دل آرام گرفت | بخت خندید و لبم از لب او کام گرفت | |
آن سیهپوش چو از پرده ی شب رخ بنمود | جان من روشنی از تیرگی شام گرفت | |
تا نهانخانه ی شب خلوت عشّاق شود | مه ره خیمهگه ابر سیهفام گرفت | |
آسمان گفت که با تابش خورشید صفا | شمع انجم نتوان بر لب این بام گرفت | |
شُکر لِلَّه که پس از کشمکش وهم و یقین | لطف او دادِ من از فتنه ی اوهام گرفت | |
غم بیداد خزان دور شد از گلشن جان | دست تا دامن آن سرو گلاندام گرفت | |
خواستم راز درون فاش کنم یار نخواست | نگهی کرد و سخن شیوه ی ایهام گرفت | |
گفت دو از لب و کامم و کام تو چه کرد؟ | گفتمش بوسه ی تلخی ز لب جام گرفت | |
گفت در آتش هجران تن و جانت که گداخت | گفتم آن شعله ی عشقی که مرا جام گرفت | |
گفت در محنت ایّام دلت گشت صبور؟ | گفتم این پند هم از گردش ایّام گرفت | |
گفت رعدی رفم رمز فصاحت ز که یافت؟ | گفتم از حافظ اسرار سخن وام گرفت[۱] |
منابع
ویرایش- ↑ ۱٫۰ ۱٫۱ برقعی، محمدباقر. سخنوران نامی معاصر ایران. ج. سوم. نشر خرم، چاپ ۱۳۷۳. ص۱۵۵۷. شابک ۹۷۸۹۶۴۹۹۷۲۴۰۴.