علیرضا زرین‌دست

علیرضا زرّین‌دست (۱۵ مارس ۱۹۴۶) (۲۴ اسفند ۱۳۲۴) فیلمبردار ایرانی است. زادهٔ تبریز، برادر محمد زرین‌دست، دانش‌آموختهٔ دو دورهٔ رشتهٔ فیلمبرداری در لوس آنجلس، آمریکا؛ در سال ۱۹۶۹م/ ۱۳۴۸ش به فیلمبرداری سینما درآمد و در ۱۹۷۵م/ ۱۳۵۴ش به تلویزیون.[۱]

من از همه فیلمسازانی که با آنها کار کردم چیزهای زیادی آموختم، حتی کسانی که از فیلم و سریال چیزی نمی‌دانستند.

گفتاوردها

ویرایش
  • تکنولوژی دیجیتال کار را به حدّی ساده کرده که دیگر وضعیت مانند دوران قدیم که با دوربین‌های ۳۵ و نگاتیوی کار می‌شد و آموزش و مطالعه جدّی دستورالعمل‌های متعدد را می‌طلبیدند، نیست. در نتیجه برای دوربین‌های دیجیتال نیازی به داشتن شناخت گسترده از فنون و تکنیک‌ها و آموختگی خاص وجود ندارد. دوربین دیجیتال کار فیلمبرداری را ساده کرده و می‌بینید که حتی افرادی بدون کمترین تخصص هم می‌توانند فیلمبرداری کنند بدون این‌که اصلاً فیلمبرداری را آموخته باشند.
    • ۲ اکتبر ۲۰۱۴/ ۱۹ مهر ۱۳۹۳، مصاحبه با «ایبنا»[۲]
  • من از همه فیلمسازانی که با آنها کار کردم چیزهای زیادی آموختم، حتی کسانی که از فیلم و سریال چیزی نمی‌دانستند.
  • من شب نمایش فیلم «ساز دهانی» [۱۳۵۲] موفقیت را آزمایش کردم. در آن لحظه، سازندگان فیلم مرا برگرداندند و من مرد جوانی لاغر را دیدم که اعضای بدن را شکافته و به سمت من می‌آید. او مرا در آغوش گرفت و به من تبریک گفت و بعد فهمیدم ناصر تقوایی است.
  • آرزوی من برای جوانان در سینمای ایران این است که بدانند چگونه می‌توانند موفقیت را به نمایش بگذارند تا استعداد و خلاقیت خود را به نمایش بگذارند، و همچنین من می‌خواهم که آنها از خرد برخوردار باشند
    • ۱۴ مارس ۲۰۲۱/ ۲۴ اسفند ۱۳۹۹، مصاحبه با «مجلهٔ روز»[۳]

منابع

ویرایش
  1. امید، جمال. فرهنگ سینمای ایران. تهران: نگاه، ۱۳۷۷ش-۱۹۹۸م. ۲۱۸. شابک ‎۹۶۴۶۱۷۴۸۹۲. 
  2. «زرین دست: کتاب‌های منتشر شده در ایران را دنبال نمی‌کنم/ تکنولوژی دیجیتال نیاز به مطالعات فنی را کم کرده‌است». ایبنا، ۱۹ مهر ۱۳۹۳. بایگانی‌شده از نسخهٔ اصلی در ۲۹ آوریل ۲۰۲۲. 
  3. «حرف‌های زرین‌دست از موفقیت با «ساز دهنی» و آرزویش برای نسل جوان + فیلم». مجلهٔ روز، ۲۴ اسفند ۱۳۹۹. بایگانی‌شده از نسخهٔ اصلی در ۲۹ آوریل ۲۰۲۲. 

پیوند به بیرون

ویرایش
ویکی‌پدیا مقاله‌ای دربارهٔ