عبدالله بلیانی
صوفی و شاعر ایرانی قرن هفتم هجری
عبدالله بن مسعود بَلیانی کازرونی با لقب اوحدالدین (؟، بلیان - ۴ مارس ۱۲۸۷، بلیان) صوفی و شاعر ایرانی بود. [۱]
گفتاوردها
ویرایشحقیقت جز خدا دیدن روا نیست | که بیشک هرچه بینی جز خدا نیست | |
نمیگویم که عالم زوشده زانک | چنین نسبت به او کردن روا نیست | |
نه او عالم شده نه عالم او شد | همه جز او وزو چیزی جدا نیست[۱] |
اللهّ اللهّ جز خدا موجود نیست | واقف این سر بجز معبود نیست | |
عاشقان دوست بسیارند لیک | کس چو عبداللهّ بن مسعود نیست[۱] |
به کین ما کمر بندد کسی کش بخت برگردد | چو وقت مرگ ما را آید به گرد رهگذر گردد[۱] |
ما جمله وجود پاک پاکیم | نه ز آتش و باد و آب و خاکیم[۱] |
تا حق به دو چشم سر نبینم هرگز | از پای طلب میننشینم هرگز | |
گویند که حق به چشمِ سر نتوان دید | این ایشانند من چنینم هرگز[۱] |
منابع
ویرایش- ↑ ۱٫۰ ۱٫۱ ۱٫۲ ۱٫۳ ۱٫۴ ۱٫۵ هدایت، رضاقلیخان. «عبداللهّ بلیانی کازرونی». نصرتالله فروهر. در ریاض العارفین. به کوشش سید رضی واحدی و سهراب زارع. تهران: انتشارات امیرکبیر، سال ۲۰۰۹م. ص ۱۲۴. شابک ۹۷۸-۹۶۴-۰۰-۱۲۳۳-۸.