عبدالقادر فخری
در متن این گفتاورد از هیچ منبع و مأخذی نام برده نشدهاست. شما میتوانید با افزودن منابع برطبق اصول اثباتپذیری و شیوهنامهٔ ارجاع به منابع، به ویکیگفتاورد کمک کنید. مطالب بیمنبع احتمالاً در آینده حذف خواهند شد. |
عبدالقادر مهربان فخری نیشابوری،(مرگ:۱۱۴۳ هـ ق)از شاعران ایرانی سده دوازدهم و مهاجر به هند،اهل نیشابور.
گفتاورد
ویرایش- خال رخش،نشانه ی روز تباه کیست/این سرمه گون، ستاره ی بخت سیاه کیست//شمشاد صحن باغ به یک پا فتاده است/در انتظار جلوه ی محشر پناه کیست//ای محتسب،ستم اگر از دست تو نرفت/مینا به گریه است بگو دادخواه کیست.
- لذتی را آینه نیست ز نظاره ی کس/جلوه ی حسن کسی با دل حیران چه کند
- علاج تارهای ساز از مضراب می آید/شکستم ناخنی در دل،گره از ناله وا کردم