استبداد

شیوه حکومت دیکتاتوری
(تغییرمسیر از طاغوت)

استبداد یک شیوهٔ حکومت خودکامه یا یکه‌سالارانه است، که در آن اعمال قدرت در یک فرد متمرکز می‌شود بی آن که ضمانت‌های قانونی مانعی برای آن ایجاد کند. شکل مدرن آن دیکتاتوری است.

منبع دار ویرایش

  • Ὁ λόγος δηλοῖ ὅτι οἷα ἡ πρόθεσίς ἐστιν ἀδικεῖν, παρ᾿ αὐτοῖς οὐδὲ δικαία ἀπολογία ἰσχύει.
    • مستبد همواره برای استبداد خود زمینه‌ای پیدا می‌کند.
      • George Fyler Townsend (1887)
    • هر بهانه‌ای در خدمت یک مستبد خواهد بود.
      • Joseph Jacobs (1894)
    • Aesop The Wolf and the Lamb from Aesop's Fables (c. 620-560 BC).
  • قدرت تمایل به فاسد کردن دارد و قدرت مطلق، مطلقاً فاسد می‌کند.

بدون منبع ویرایش

  • «استبداد به مثابه دوزخ است، مغلوب ساختنش کار سهل و ساده‌ای نیست.»
  • «اگرتقوا وبی اعتنایی به دنیا نباشد درهرمقامی مستبدخواهی شد.»

پیوند به بیرون ویرایش

ویکی‌پدیا مقاله‌ای دربارهٔ
استبداد
دارد.

الگو:Wiktionary