«گیلان سرزمین مادری من است و رشت شهری است که هرگز در آن زندگی نکرده‌ام، اما از کودکی تا امروز پناهگاه روحی‌ام بوده است و هر وقت حرف از «خاطرات کودکی» می‌شود با آنکه در تهران متولد و بزرگ شده‌ام و همه عمرم در آن گذشته است، سفرهایم به خانه پدربزرگ و مادربزرگم در رشت را به‌یاد می‌آورم.»[۱]
