میر سید علی همدانی

عارف و شاعر ایرانی

میر-سید علی بن محمد حسینی همدانی همچنین شهرت‌یافته به ابن شهاب همدانی (۳۰ اکتبر ۱۳۱۴، همدان – ۱۳۸۵، کولاب) صوفی، مؤلف و شاعر ایرانی بود.[۱]

گفتاوردها ویرایش

از کنار خویش می‌یابم دمادم بوی یار      زان همی گیرم دمادم خویشتن را در کنار
نه میانش را کناری نه کنارش را میان      وز میان آتش عشقش نمی‌یابم کنار[۱]
* * *
پرسید عزیزی که علی ز اهل کجایی      گفتم به ولایات علی کز همدانم
نه زان همه دانم که ندانند علی را      من زان همدانم که علی را همه دانم[۱]
* * *
نه دیده بود که جستجویش نکند      نه کام و زبان که گفتگویش نکند
هر دل که درو محبت او نبود      گر پیش سگ افکنند بویش نکند[۱]
* * *
حاشا که ز ضرب تیر و خنجر ترسیم      وز بستن پای و خستن سر ترسیم
ما گرم روان دوزخ آشامانیم      از گفت و شنید خلق کمتر ترسیم[۱]
* * *
گر بدر منیری و سما منزل تو      وز کوثر اگر سرشته باشد گل تو
گر مهر علی نباشد اندر دل تو      مسکین تو و سعی‌های بی‌حاصل تو[۱]
* * *

منابع ویرایش

  1. ۱٫۰ ۱٫۱ ۱٫۲ ۱٫۳ ۱٫۴ ۱٫۵ هدایت، رضاقلی‌خان. «علی همدانی قُدِّسَ رُوْحُهُ». نصرت‌الله فروهر. در ریاض العارفین. به کوشش سید رضی واحدی و سهراب زارع. تهران: انتشارات امیرکبیر، سال ۲۰۰۹م. ص ۱۳۰. شابک ‎۹۷۸-۹۶۴-۰۰-۱۲۳۳-۸.