روز واقعه (فیلمنامه)

روز واقعه فیلمنامه‌ای از بهرام بیضایی است از سال ۱۳۶۱ که بر اساسش، با حذفیّاتی، فیلمی به همین نام به سال ۱۳۷۳ ساخته‌اند.

جمله‌هایی از کتاب

زن: اسب من بیا؛ پشت بده؛ به تک برو؛ بنگر که خونخواران تا مرگ در پی من‌اند. بتاز تا ایرانِ ویرانه! شاید زمین مادری‌ام بشناسد و بشکافد و پناه دهد. (از صفحه ۵۸، محذوف در فیلم)

سخنانی دربارهٔ کتاب

”	سال‌ها پیش خیال داشتم فیلمی بسازم بر زمینهٔ تعزیه. راجع به دسته‌ای که می‌کوشند تعزیه‌ای بازی کنند و آنچه میان آنان از برخورد و کشمکش می‌گذرد و آنچه بر سکّوی تعزیه می‌گذرد. اگر نشد دلیلش بیشتر ترس‌های رایج بود. جز این دیگر هرگز نخواسته‌ام مستقیماً به تعزیه بپردازم، جز این اواخر که روز واقعه را نوشتم و در واقع بخشی از حسابی را که با گذشتهٔ کاریَم داشتم صاف کردم، اگر نه همهٔ آن را.	“
—بیضایی، در گفتگو با زاون قوکاسیان

شخصاً در همان بار اوّلی که فیلمنامه را خواندم، به واسطهٔ سبک و سیاق حاکم بر کار فهمیدم که احتمالاً بهرام بیضایی در نگارش آن نقش داشته است. وقتی حدسم را با فرهنگ در میان گذاشتم، او تأیید کرد که فیلمنامه کارِ بیضایی است . . .

عبدالله اسفندیاری، در یک گفتگو

هنوز هم که هنوز است فیلمنامه «روز واقعه» بهرام بیضایی بهترین اثری‌ست که در این حوزه وجود دارد و باید به این نکته اندیشید که چرا تعداد آثاری از این دست تا این حد معدود است؟

رضا صابری، در یک گفتگو