داریوش اسدزاده

داریوش اسدزاده (۲۳ نوامبر ۱۹۲۳ – ۲۵ اوت ۲۰۱۹) (۱ آذر ۱۳۰۲ – ۳ شهریور ۱۳۹۸) بازیگر ایرانی بود. زادهٔ کرمانشاه و بزرگ‌شدهٔ تهران، از هنرستان هنرپیشگی تهران و دانشکدهٔ بازرگانی و دارایی دانش‌آموخته شد و سال‌ها در خدمت وزارت دارایی بود. از سال ۱۹۴۱م/ ۱۳۲۰ش به بازیگری در تنائر و از ۱۹۵۴م/ ۱۳۳۳ش به سینما درآمد. نمایش‌های بسیاری بازی کرد و در فیلم‌های بسیاری تا سال ۲۰۱۸م/ ۱۳۹۷ش نقش آفرید، همچنین در مجموعه‌های تلویزیونی ظاهر شد. به نویسندگی نیز روی آورد و کتاب‌هایی دربارهٔ تاریخ هنر تئائر در تهران و ایران نگاشت. به سن ۹۵ سالگی درگذشت و در بهشت زهرا دفن شد.

گفتاوردها

• وقتی عاشق [کاری] باشید هیچ وقت خسته نمی‌شوید. حتی اگر ۴۸ ساعت هم کار کنید.
  • ۲۱ مارس ۲۰۱۵/ ۱ فروردین ۱۳۹۴، گفتگو با «ایسنا»
• وقتی عاشق هستید ممکن است از هزینهٔ ناهار و شام خود هم بزنید و برای آنچه که می‌خواهید پول پرداخت کنید.
  • ۱۲ مه ۲۰۱۵/ ۲۲ اردیبهشت ۱۳۹۴، مصاحبه با «قدس»
• مادرم بهترین حامی‌ام بود. مادر خیلی گرانبهاست.
• خدابیامرزه پدرم رو. تقریباً با هر کاری که من می‌کردم مخالف بود ولی خب، آخرش هم من مطرب شدم.
• خوشبختی و بدبختی هر کسی دست خودش است. آدم‌ها خودشان باعث خوشبختی و بدبختی‌شان می‌شوند.
  • ۲۹ نوامبر ۲۰۱۷/ ۸ آذر ۱۳۹۶، مصاحبه با «همشهری»
• پایه و اساس هر چیزی در جامعه، خانواده است. این جمله را محکم می‌گویم و از شما هم می‌خواهم با تأکید بنویسید. چون خانواده نقش بی‌نظیری دارد و باید به آن توجه کنیم.
  • ۱۱ ژوئیه ۲۰۱۹/ ۲۰ تیر ۱۳۹۸، گفتگو با «مشرق»