حمیدالدین ناگوری

حمیدالدین، محمد بن عطاءالله محمود ناگوری (؟،‌ بخارا - ۱۲۴۵، دهلی) قاضی، صوفی سهروردی، مؤلف و شاعر هندی-خوارزمی‌اصل بود. [۱]

گفتاوردها

ویرایش
با آنکه نجسته‌ام گهی آزارت      وز تیغ جفا نکردهام افگارت
از رشک اگر نظر کنی سوی کسی      در لحظه به قهر بشکنم بازارت[۱]
* * *
آن را که به تهمت معاصی گیرد      هر عذر که گوید همه را بپذیرد
وان را که به دوستی بخواند در پیش      با تیغ بلا سرش ز تن برگیرد[۱]

منابع

ویرایش
  1. ۱٫۰ ۱٫۱ ۱٫۲ هدایت، رضاقلی‌خان. «حمید الدین ناگوری قُدِّسَ سِرُّه». نصرت‌الله فروهر. در ریاض العارفین. به کوشش سید رضی واحدی و سهراب زارع. تهران: انتشارات امیرکبیر، سال ۲۰۰۹م. ص ۷۵. شابک ‎۹۷۸-۹۶۴-۰۰-۱۲۳۳-۸.