حبیب یغمایی

حبیب یغمایی با تخلُّص حبیب (۱۹۰۱ خور، جندق - ۱۴ مه ۱۹۸۴، تهران) مقام‌دار فرهنگی، آموزگار ادبیات فارسی، پژوهشگر ادبی، روزنامه‌نگار و مدیر مجلهٔ برجستهٔ یغما، متن‌ویرای کهن و شاعر ایرانی بود.

حبیب یغمایی و خاطره پروانه در ۱۹۷۵م

گفتاوردها

شِکوِه

تبه کردم جوانی تا کنم خوش زندگانی را		چه سود از زندگانی چون تبه کردم جوانی را
به قطع رشتهٔ جان عهد بستم بارها با خود		به من آموخت گیتی سست‌عهدی سخت جانی را
کی آگه می‌شود از روزگار تلخ ناکامان		کسی کو گسترد هر شب بساط کامرانی را
به دامن خون دل از دیده افشاندن کجا داند		به ساغر آنکه می‌ریزد شراب ارغوانی را
وفا و مهر کی دارد حبیبا آنکه می‌خواند		به اسم ابلهی رسم وفا و مهربانی را

گفتاوردها دربارهٔ او

• «برای نسل خود ما که کار مطبوعات ادبی را در سال‌های اخیر شروع کردیم همیشه مجلهٔ یغما در کنار مجلهٔ راهنمای کتاب و نگین و سخن و چندین نشریهٔ دیگر، یک الگو بود و برای اینکه کار خود را در مجلهٔ کلک آغاز کنیم یکی از نشریاتی که چندین بار از شمارهٔ اول تا آخر ورق می‌زدم و نگاه می‌کردم و الهام می‌گرفتم مجلهٔ یغما بود و آنچه که در نهایت در یغما، در بخارا و کلک آموختیم توجه به مسألهٔ فرهنگ ملی ایران و زبان فارسی و حفظ و توسعه و گسترش آن بود که یکی از اهداف ما شد، هدفی که از حبیب یغمایی آموختیم. خودشان می‌گویند:”محرک بنده در انتشار مجلهٔ یغما صرفاً عشق و علاقه به زبان فارسی بود.»
  • علی دهباشی، ۱۳۹۵