جواد مجابی

جواد مُجابی (۱۳۱۸ / ۱۹۳۹م) شاعر، نویسنده، پژوهشگر، ناقد ادبی و هنری ایرانی.

گفتاوردها

• «اینکه مسوولان به هنرمندان بی‌توجه باشد امری بدیهی است ولی این مردم هستند که باید از نظر معنوی مراقب هنرمندان باشند.»
• «بی‌تردید ممیزی اثر نامطلوبی در روحیه نویسنده و مترجم دارد و باعث می‌شود تا روند فعالیت او به تعویق بیفتد..»
• «برخی معتقدند با توجه به این که در دنیایی زندگی می‌کنیم که همه چیز به سمت شتاب‌زدگی و اجمال پیش می‌رود، آثار مطول دیگر به آن شکلی که باید خواننده ندارند اما من این مسئله را قبول ندارم. زیرا فکر می‌کنم مخاطبی که به کتاب علاقه‌مند است انواع کتاب‌ها را می‌خواند، چه بسا در شرایط کنونی هم چنان مجموعه ارزشمند «کلیدر» یا همین‌طور آثاری شبیه به آن در وادی تألیف و ترجمه بارها تجدید چاپ شده و از سوی مخاطبان با اقبال مواجه شده است.»
• «آنچه می‌تواند مخاطب را جذب خواندن یک کتاب کند کم‌برگ بودن یا مطول بودن آن نیست بلکه این محتوای کتاب است که می‌تواند تعیین‌کننده میزان استقبال مخاطب باشد.»
• «آزادی یکی از زیباترین کلمات است و این فقط آزادی سیاسی نیست بلکه همان آزادی از اسارتِ نادانی است.»
• «جوانی تمامی حالاتی است که عمری آنها را در شعرها و مقالاتم ستوده‌ام: شوروهیجان، عصیان، آزادگی، رؤیاپردازی، حتی لاابالیگری. آناتی ست که آن را زیسته‌ام در عشق، در مرگ و مبارزه و خنده و اشک. جوان‌ها جسم جهان‌اند، عضلات پرتوان آن، دست اقتدار و پای حرکت و چشم بیدار و مغز جست‌وجوگر زمان و بیشتر از همه قلبی که از عشق آسمان را به زیر می‌کشد، امیدوارانه به زیروزبرکردن جهان می‌اندیشد و به هنگام نومیدی در اشک و اندوه غرقه می‌گردد، می‌ایستد به بویه‌ای، می‌افتد؛ اما از پویه نمی‌افتد. دیده‌ای که دنیا را ساخته‌اند و در ویران‌کردنشان هم نوعی ساختن را ببین! جوانی اوج طراوت زندگی است.»
• «در حق جوان‌ها گاه اشتباه می‌کنیم داوری‌ها و برداشت‌های نظری ما می‌تواند مایه عبرت و شرمساری باشد. درست سال‌هایی که می‌پنداشتیم و می‌پنداشتند جوان‌های ما غرق عشرت روزانه و نفع مادی و انزواء و خودنگری هستند، میدان‌های انقلاب ما از این جوانان پر شد که برای استقلال و آزادی گروهاگروه جان فدا کردند. به‌هنگام حمله دشمن به کشورمان، اجساد خون‌فشان همین جوانان وجب‌به‌وجب این خاک اهورایی را در حماسه پوشاند.»