جوآن لیو (۱۹۶۵) پزشک کانادایی چینی‌الاصل، رئیس سازمان بین‌المللی پزشکان بدون مرز (MSF).

گفتاوردها

ویرایش
  • «فکر نمی‌کنم بتوانم هیچگاه این تصاویر را از ذهنم بیرون کنم. آخرین بار محوطه‌ای را دیدم که ۷ بیمار مبتلا به ابولا در آنجا بودند و بیماری ۳ نفر از آن‌ها در وضعیت پیشرفته بود. بیهوش در حالت خونریزی بودند. خیلی نگران وضعیت بهداشتی آنجا بودیم. اما به نظرم آنچه بیش از همه اسف بار و غم‌انگیز آمد، تنهایی آنها بود، اینکه بدون عزیزانشان آنجا بودند و ما در لباسهای مخصوص که شبیه لباس‌های فضانوردان است از آن‌ها مراقبت می‌کردیم. همیشه به خودم می‌گویم انسان نباید در تنهایی بمیرد.»[۱]
  • «سالها وقت برای جبران صدمات این ویروس [ابولا] نیاز است: جایگزین کردن افرادی که از دست رفته‌اند و صدماتی که به زیرساختارها وارد شده است. اما من فکر می‌کنم الان لازم نیست به این موضوع زیاد فکر کنیم. زیرا در جاهایی که بیماری بود، نتایج مثبت ظاهر شده است. در حال حاضر باید تمام انرژی مان را صرف نیازهای امروز کنیم و به فکر فردا و پس فردا نباشیم.»[۲]
  • «همیشه سبک‌سنگین می‌کنیم که اهداف ما چه آثاری در پی خواهند داشت و فقط هنگامی که فکر می‌کنیم وجود ما تأثیر واقعی خواهد داشت و جان افراد را نجات خواهد داد برای حضور در صحنه با هر کسی که کنترل اوضاع را در دست دارد مذاکره می‌کنیم.»[۳]
  • «آنچه بیش از همه تحملش سخت است، این است که در بعضی مناطق مردم پذیرای کار ما نیستند. مثلاً در غرب آفریقا دیده‌ایم که مردم نمی‌فهمند که ما به چه منظور آمده‌ایم و از ما می‌ترسند. در مبارزه با ابولا برخی از مردم فکر می‌کردند ما ابولا را آورده‌ایم و با ما برخورد فیزیکی می‌کردند. این وضعیت خیلی سخت است و ما می‌فهمیم که گاهی زمان لازم است تا مردم کار ما را بپذیرند. اما وقتی با بیماری ای مانند ابولا روبه رو هستید که ۵۰ درصد مرگ ومیر دارد، می‌خواهید سریع وارد کار شوید و این قدر فرصت معطلی ندارید. به هرحال می‌دانیم برای موفقیت نیاز داریم مردم کار ما را بپذیرند.»[۴]

منابع

ویرایش