جعفر والی

کارگردان نمایش، هنرپیشه و فیلم‌نامه‌نویس ایرانی (۱۳۱۲–۱۳۹۵)

جعفر والی (۱۹۳۳، تهران - ۱۷ دسامبر ۲۰۱۶، تهران) کارگردان تئاتر، بازیگر و فیلم‌نامه‌نویس ایرانی بود.

گفتاوردها ویرایش

  • «هنرمند نمی‌میرد، هنرمند فراموش نمی‌شود، البته اگر هنرمند باشد نه شبه هنرمند.»
  • «هنرمندان باید بدانند مسوولیت سنگینی دارند و باید فضیلت‌های بسیاری را در نظر گرفت تا هنرمند شد. تئاتر تنها بازی‌کردن نیست.»
    • ۲۴ نوامبر ۲۰۰۹/ ۳ آذر ۱۳۸۸[۱]
  • «بعضی‌ها سربازان گمنام هنر هستند که نامشان در هیچ‌جایی ثبت نمی‌شود.»
  • «ما گروه جست‌وجوگری بودیم که سعی می‌کردیم به زندگی جدید و آنچه در دنیا اتفاق می‌افتاد نگاه کنیم و نمایش بسازیم.»
  • «نمی‌شود خودت را آپدیت نکنی تا بتوانی کار کنی. نمی‌توان در کار فرهنگی تئاتر ندید، کتاب نخواند و بعد راجع‌به آن صحبت کرد.»
  • «در یک کار همیشه چند هدف می‌تواند باشد. یکی از آنها شهرت‌طلبی است. من هم خیلی دلم می‌خواست شهرت به‌دست بیاورم. اما نوع نگاهی که آدم به این مقوله می‌کند، متفاوت است. من کشف کردم آدم‌هایی که ناشناخته هستند را اگر غباری که رویشان نشسته را کنار بزنید، می‌توانید به ذاتشان پی ببرید.»
  • «نمی‌دانم در ایران چرا اینطوری شده که از هر کاری استقبال شود می‌ترسند که در آن چیزی باشد که نفهمیده‌اند و باید حذف شود. می‌دانید کار تئاتر الان کار هنری نیست، یک نوع جنگ تن‌به‌تن شده است که گاهی به فحش و فضیحت می‌رسد.»
  • «حقوق من را قطع کردند می‌گویم چرا؟ می‌گویند شما سه ماه است که مرده‌اید.»
    • ۸ اکتبر ۲۰۱۳/ ۱۶ مهر ۱۳۹۲[۲]
 
تئاتر بازتاب دردها و انتقادات و مسایل اجتماعی مردم است، باید زمانی که تماشاگر از سالن بیرون می‌آید دریافتی باشکوه را با خود بیرون ببرد. تئاتر تفریح نیست، کلاس درس است و هنری کاملاً جدی است.
  • «[در تئاتر] نمی‌شود مسائل اجتماعی را ابراز کرد و برخی خیلی زود به تریج قبایشان برمی‌خورد.»
    • ۲۶ ژوئیه ۲۰۱۵/ ۴ مرداد ۱۳۹۴[۳]
  • «من در مقابل شما مسئولم و باید وظیفه خود را به خوبی انجام دهم. من برای خنداندن و سرگرم کردن شما نیامدم بلکه برای اندیشیدن و آشنا کردن شما با اندیشه و زندگی آمدم.»
  • «دلم برای یک تئاتر خوب تنگ شده است.»
  • «هر اجرا یک درس است، چون یک نیرو و یک اندیشه جدید به آدمی می‌دهد اما الان اعتماد به نفس‌ها از بین می‌رود چون زیر پایت خالی است چون ممکن است امشب اجرا بروی و فردا شب نتوانی. من شب‌ها خواب تئاتر می‌بینم و همیشه دچار کابوس تئاتر هستم.»
    • ۲۱ نوامبر ۲۰۱۵/ ۳۰ آبان ۱۳۹۴؛ «در مراسم بزرگداشتش، تالار سنگلج»[۴]
  • «به همان اندازه که تئاتر مقدس است باید به تماشاگر آن هم عزت و احترام گذاشت. در دنیای زندگی می‌کنیم که تئاتر مهجور واقع شده است.»
  • «تئاتر بازتاب دردها و انتقادات و مسایل اجتماعی مردم است، باید زمانی که تماشاگر از سالن بیرون می‌آید دریافتی باشکوه را با خود بیرون ببرد. تئاتر تفریح نیست، کلاس درس است و هنری کاملاً جدی است.»
    • ۱۶ دسامبر ۲۰۱۵/ ۲۵ آذر ۱۳۹۴[۵]

منابع ویرایش