جبرئیل

در ادیان ابراهیمی جبرئیل فرشتهٔ خدمتگزار پیامبران است.

درباره

شعر

رقص‌کنان نزد تو آمد شَجَر		حنَّ لَکَ الجِذعُ و شُقَّ القَمَر
روی مَه‌آسای تو خَیر الصُّوَر		سیرتِ زیبای تو خَیر السُّیَر
راز نهانِ تو نداند کسی		کس ز مقام تو ندارد خبر
رَبُّکَ أسری بِکَ لیلا الی		حیثُ تَجَلّی لکَ ربُ البَشَر
روح الامین با تو به سِدره رسید		مانده پس پرده تو کردی گذر
روز قیامت تو مرا دستگیر		بر سر پُل تا که رَهَم از سَقَر
روح شود شاد و دل از غم تهی		گر تو به معروف کنی یک نظر

محمد معروف نودهی

* * *

هیچ‌کسی را چون تو نزد اله		نیست مقام و شرف و عزُّ و جاه
همدم و همراز تو روح الامین		راه نمایندهٔ گم‌کرده راه
هرکه ترا دید شد از غَم خلاص		محو شد از دفتر او هر گناه
همت تو گر شودم کارساز		هیچ مرا کار نگردد تباه
هادی پیشین و پسینان توی		دست مرا گیر، نیُفتم به چاه
هدیهٔ معروف همین است و بس		حمد و تحیّات و سلام و صلوه
هول قیامت چو شود آشکار		شافع معروف شود پادشاه

محمد معروف نودهی