امین تارخ
امین تارُخ (۱۱ اوت ۱۹۵۳ - ۲۴ سپتامبر ۲۰۲۲) (۲۰ مرداد ۱۳۳۲ - ۲ مهر ۱۴۰۱) بازیگر ایرانی است. زادهٔ شیراز، دانشآموختهٔ رشتهٔ هنرهای نمایشی به سال ۱۹۷۷م/ ۱۳۵۶ش و کارشناسی ارشد مدیریت امور فرهنگی به سال ۱۹۸۶م/ ۱۳۶۴ش؛ از ۱۹۷۱م/ ۱۳۵۰ش به تئائر، از ۱۹۸۲م/ ۱۳۶۱ش به سینما و از ۱۹۷۶م/ ۱۳۵۵ش به تلویزیون درآمد و نقشهای بسیاری آفرید.[۱]
گفتاوردهاویرایش
- ما زمانی پدر را بدرستی درک میکنیم که از دستش میدهیم. آنوقت است که متوجه میشویم تکیهگاهمان را از دست دادهایم. تازه میفهمیم که پدر و مادر باعث شدهاند تا بتوانیم به این کره خاکی چنگ بیندازیم و خودمان را حفظ کنیم. واقعیت این است، وقتی والدینت را از دست میدهی، در این دنیا رها میشوی، آنوقت است که تنهایی مطلق را تجربه میکنی و احساس بغض و گریه تا ابد رهایت نخواهد کرد.
- ۲۰ آوریل ۲۰۱۶/ ۱ اردیبهشت ۱۳۹۵؛ مصاحبه با «جام جام»[۲]
- سن آدم که بالا میرود، سختگیرتر هم میشود.
- اهل هنر، دلشکستگی مردم را طاقت نمیآورند.
- به نظرم از هفت میلیارد نفر جمعیت کره زمین، حداقل شش میلیارد نفر به بازیگری علاقه دارند، اما استعداد در بازیگری حرف اول را میزند، استعداد اکتسابی نیست و یک ودیعه خدادادی است.
- ۱۰ اوت ۲۰۱۶/ ۲۰ مرداد ۱۳۹۵؛ مصاحبه با «جام جام»[۳]
منابعویرایش
- ↑ امید، جمال. فرهنگ سینمای ایران. تهران: نگاه، ۱۳۷۷ش-۱۹۹۸م. ۱۱۴. شابک ۹۶۴۶۱۷۴۸۹۲.
- ↑ «امین تارخ: ارتباط پدرم با کائنات قوی بود/ زنها برادر را حتی به همسر و فرزند ترجیح میدهند». جام جام، ۱ اردیبهشت ۱۳۹۵.
- ↑ «چرا از برخی هنرجویان سینما سوء استفاده میشود؟». جام جم سیما. ۲۰ مرداد ۱۳۹۵. بازبینیشده در ۳۰-۰۱-۲۰۱۷.